kaatie85

· 21 Oct 2020

Follow Following

Leven met CREST-Syndroom 8: De Bevalling

#howtodealwith  #zwangerschap #preeclampsie #premie #itsaboy #vervolgverhaal 

Week 1 in het ziekenhuis 29-30 weken zwanger
Je raad het al, na de eerste drie dagen in het ziekenhuis, werd mijn verblijf daar in eerste instantie verlengd met drie dagen. Om de dag werd er bloed geprikt en moest ik urine afgeven. Ik mocht alleen een uurtje uit bed als mijn man langskwam met mijn moeder, verder moest ik op bed blijven. Oh ja, en ik mocht natuurlijk douchen etc in de ochtend (of middag of avond). Door de infectie op mijn voet, liep ik moeilijk.

Week 2 in het ziekenhuis 30-31 weken zwanger
Mijn verblijf in het ziekenhuis zou nu zijn totdat onze zoon geboren zou worden (mijn uitgerekende datum was 27 december!!) Ook had ik al zoveel kamergenootjes zien komen en gaan, en geloof me dat is frustrerend….maar nu. Een nieuwe kamergenoot, hele vriendelijke vrouw, werd opgenomen voor een paar dagen, 5 wel teverstaan. En ik heb 5 dagen geen oog dichtgedaan, niet erg goed voor de gezondheid. Op dag 1 van deze lieve vrouw haar verblijf, heb ik de eerste (van 2) corticoisteroid shots gehad. (Dit zodat de longetjes van mijn baby sneller zouden volgroeien voor een eventuele vroeggeboorte). Dus op dag 5, toen mevrouw naar huis ging en ik niet geslapen had kreeg ik een migraine aanval en ik was even helemaal van het padje af. De artsen en mijn man hadden overlegd dat ik even in een aparte kamer zou blijven zodat ik goed bij kon slapen, Ikzelf heb nu een zwart gat van ongeveer 12 uur, dat ik niet meer weet wat er allemaal gebeurd is. Door de verhalen heb ik wel mijn excuses aangeboden aan het verplegend personeel en mijn moeder (Die ik hierbij pijn heb gedaan).

Week:3 in het ziekenhuis 31-32 weken zwanger
Gelukkig ging het snel weer beter, en onze stoere jongen groeide goed. Na dit incident, kreeg ik een bed in een andere kamer eentje dichter bij de zusters. Om de dag een werd de hartslag gemeten van onze zoon en zijn bewegingen. Een tweede corticoisteroid shot werd toegediend en toen werd er ook meteen gecheckt of ik ook iedere nacht sliep.

Week 4 in het ziekenhuis 32-33 weken zwanger
We kregen een 4D echo, echt alles konden we goed zien. Alleen zagen ze nu langzaam dat onze jongen niet zo hard meer groeide als ze hadden gehoopt, ondanks dat bewoog hij goed en zijn hartslag was ook sterk.

Week 5 in het ziekenhuis 33-34 weken zwanger
Weer opnieuw een echo, onze jongen was bijna niets meer aangekomen. Door dit in samenhang met teveel eiwit in de urine besloten ze op 14 november een ballon te plaatsen. Hiermee hoopte de artsen dat onze jongen zou komen. Maar dat deed hij niet :)
Op 16 november, exact 34 weken zwanger, werd ik om 5 uur wakker gemaakt. Ik kon gaan douchen en dan kon ik naar de verloskamer. Ik heb mijn man gebeld, en hij kwam eraan. Mijn ouders zouden later komen. Om 8 uur werden mijn vliezen gebroken, en om 14:55 was hij daar na een traumatische bevalling. (zijn hartslag werd langzamer en mijn bloeddruk schoot omhoog) Maar wat was hij mooi! (Ja ik weet het, cliche)

Tot een volgende keer…