HSP is Ok! (deel 1) - vaststellingen van het moment

Hoogsensitiviteit is als een kristallen glas: als je ermee gooit gaat het kapot, als je het voorzichtig behandelt fonkelt het ! (quote van actrice Marian Mulder)

Wat je moet leren in het dagelijkse leven is omgaan met de verschillende prikkels en emoties rondom jou. Hoe je je grenzen moet stellen? Hoe je uiteindelijk van HSP je kracht kan maken.

Ik weet nog het moment dat de psychologe zei tegen mij dat ik HSP ben. Mijn eerste gedacht was onmiddellijk dat dat niet kon. Ik had al verschillende zaken over HSP gelezen maar mij nooit echt iets afgevraagd tot ik een burn out kreeg. Nee dat kon niet. Ik ben niet zoals mijn zus. Mijn zusje heeft al een aantal jaren HSP en angstaanvallen en dergelijke. Blijkt dat er twee types zijn: Ik ben eerder het extrovert terwijl mijn zus introvert is. Alles viel al direct op zijn plaats na mijn eerste gesprek met mijn psychologe.

Nu snap ik eindelijk waarom ik zo dikwijls de verdwijntruc toepaste als ik mij niet meer op mijn gemak voelde. Als ik ergens was en ik voelde spanningen ging ik meestal zonder iets te zeggen naar huis. Of waarom ik meer last had van de scheiding van mijn vriendin dan zijzelf. Of waarom ik 's nachts niet kon slapen omdat ik met iedereen zijn problemen bleef zitten. Of als ik echt een gevoel heb van er is iets aan de hand dan is er meestal iets aan de hand. Waarom ik soms zo emotioneel wordt van de mooiste dingen of zit te huilen met de raarste tv-programma's of als ik iemand zie wenen dat ik bijna mee ween. Of waarom zoveel mensen altijd hun problemen aan mij vertellen.

Bij mensen voel ik het ook. Ik heb veel sociale contacten maar niet echt veel vrienden. Er zijn maar een paar mensen waar ik helaas onmiddellijk bij voel dat ze slecht zijn. Ik kan daar niet mee omgaan. Precies of er echt een rood licht staat met een grote waarschuwing "Gevaar".