What a tough time it's been. And my body has reacted strongly to it. They call it an upsurge. I felt like a truck had driven over me for days.

And pain gets you exhausted again. It's a vicious circle that's hard to get out of. My head doesn't come to rest either. I'd like to do so much. Just a little rest and then...

Just a little more...

Oops, it's 4:00, the kids are coming home, quick to get in motion. Forcing myself to make food and really do what is necessary to then pop into the seat by 8pm when I have turned around the garden at 12pm. I hate it when my body is like that. Even after 15 years, I can't accept that I #fibromyalgie # and #cvs # I have.

I know for myself that staying busy helps me not to get under it psychically, but at such moments I would like to put the pressure of the world aside.

Loading full article...

Neem de tijd, luister naar je lichaam, je hebt er maar een. 😉
als ik dit lees..denk ik..oef.. zou je ook  een nare periode in je leventje hebben gekend..vermoedelijk als kind
Zo werkt het nl voor mij ook ..het vreet energie om het eronder te houden en vaak onbewust, sterkte
Hmmm, idd ik heb verschrikkelijke dingen meegemaakt vanaf mijn 8 jaar tot ik getrouwd ben en dan trouw ik nog met een narcist eerste klasse. Ik heb nu een droom van een ventje, God zij dank. En dan denk ik aan Zijn belofte dat niets mij overkomt wat ik niet aankan. Amen
Zorg dat je tijd voor jezelf neemt, je moet nog langer mee.
Sterkte en succes. Vanuit huis werken is ideaal. Het scheelt in ieder geval reistijd. 
Oei, veel beterschap
De val van de trap zal hier ook geen goed aan gedaan hebben. 
Nee inderdaad maar ik geloof dat de Heer alles ten goede laat meewerken. Ook al is het soms pijnlijk😁