Vijftig tinten groen: Gjáin, waar de elfjes wonen.

Volgens Wikipedia gelooft ongeveer 50% van de inwoners van IJsland in het bestaan van elfen en trollen. Voor ons nuchtere Nederlanders een ongelofelijk feit, maar ik moet zeggen: na twee keer in IJsland geweest te zijn begrijp ik waar dit geloof vandaan komt. Velen geloven dat de brokken lava die door het hele land te vinden zijn versteende trollen zijn. Een trol is en nachtwezen, dat versteent in het daglicht. In de vele lava-brokken zijn vaak vormen te onderscheiden die menselijk lijken. Tel daar bij op hoe zwaar het leven op IJsland kan zijn, en je begint te geloven in trollen.

Trollen zijn geen aardige wezens: ze pesten, en stelen. In IJsland kennen ze dan ook geen kerstman, maar kent men de traditie van Gryla, de trol die 13 kinderen kreeg, die allemaal rond kerst langskomen. En waar bij ons de kinderen vroeger bang gemaakt werden met meegenomen worden naar Spanje: in IJsland vertelde men de kinderen dat Gryla ze kwam halen, ze zou koken in één van de geysers of hotspots, en op zou eten. Om hun woorden kracht bij te zetten wezen de ouders kinderen op de stoom die uit de grond komt: zie je wel, daar is Gryla bezig..... 

Gelukkig zijn er ook lieve wezens: de elfen. Elfen zijn verlegen, en dus zie je ze nooit. Maar toen wij nabij Hella verbleven in Loa's Nest stond daar een klein huisje in de tuin. Ik vroeg waar dat voor was, en kreeg het antwoord: dat is voor de elfjes.... (en dat was een grapje).

Vervolgens kwam ik in gesprek met Unnur en Ingi, eigenaars van het guesthouse over elfen en trollen. Zij hebben mij het verhaal van Gryla verteld. Ik heb genoten van de verhalen, en vertrok een paar dagen later naar huis met een boekje over Gryla en haar kinderen :-).