Ik kan het niet
Ik vertrek, een prachtig programma, waar Nederlanders emigreren en waar het soms zo goed gaat als in een sprookje, maar soms ook hopeloos fout kan gaan. Bewonderingswaardig vind ik het hoe mensen zicht dan toch staande houden.
Ik heb de kans om te emigreren. 3 van de 4 gezinsleden hebben een dubbele nationaliteit, en in het prachtige Canada zijn veel familieleden die ons graag zien komen.
Maar hoe graag ik dat ook zou willen ik kan het niet. Mijn man komt uit een gezin van 5 kinderen, mijn schoonmoeder ( 75) heeft 10 kleinkinderen waarvan 2 ver weg. Ikzelf ben enig kind, geen broer of zussen, en beide ouders nog erg jong ( 60) .
Hoe graag ik ook een nieuw leven op zou bouwen ( en misschien wel een beter leven voor mijn kinderen) ik kan mijn ouders niet in de steek laten.En ze willen absoluut niet mee.
Ik merk dat het steeds meer een issue word binnen ons gezin, mijn man gaat zijn familie steeds meer missen.
Het verschil is dat al drie van de zes kinderen uit ons gezin de keuze hadden gemaakt om in het buitenland te gaan wonen. Mijn moeder was tegen de tachtig, zelfstandig wonend en goed gezond. Nog wel ja... maar hoe zou dat op termijn gaan? En mocht ik de twee andere met die zorg opladen? Nouja, als het nodig was zouden we haar in huis kunnen opnemen, in dat grote huis dat we zouden gaan kopen.
We hebben het gedaan, toch, nu alweer 17 jaar geleden. Nooit een dag spijt gehad, wel vaak op en neer gereisd. En de zorg vanuit ons vaderland door mijn broers is geen probleem geweest.
Maar dat is anders bij jou, jij bent enig kind, je ouders hebben dus alleen jou maar als kind. En toch vind ik dat het zou moeten kunnen, omdat jij zelf nu een gezin hebt dat achter de emigratie staat en je problemen krijgt met je man omdat die misschien niet tegen te houden is...
Ik wens je veel sterkte met je keuze!
Keuzes zijn moeilijk en betekenen altijd dat je iets op moet geven, het hangt er vanaf wat je er voor terug krijgt en wat je in moet leveren.
Ik wens je veel succes met denken.
Wens je sterkte.
Luister naar wat je hart je ingeeft en volg die is mijn advies.
Puur gaan voelen wat je hart zegt en niet in denken maar puur voelen.
Heel veel succes.