Ik vertrek, een prachtig programma, waar Nederlanders emigreren en waar het soms zo goed gaat als in een sprookje, maar soms ook hopeloos fout kan gaan. Bewonderingswaardig vind ik het hoe mensen zicht dan toch staande houden.

Ik heb de kans om te emigreren. 3 van de 4 gezinsleden hebben een dubbele nationaliteit, en in het prachtige Canada zijn veel familieleden die ons graag zien komen.

Maar hoe graag ik dat ook zou willen ik kan het niet. Mijn man komt uit een gezin van 5 kinderen, mijn schoonmoeder ( 75) heeft 10 kleinkinderen waarvan 2 ver weg. Ikzelf ben enig kind, geen broer of zussen, en beide ouders nog erg jong ( 60) .

Hoe graag ik ook een nieuw leven op zou bouwen ( en misschien wel een beter leven voor mijn kinderen) ik kan mijn ouders niet in de steek laten.En ze willen absoluut niet mee.

Ik merk dat het steeds meer een issue word binnen ons gezin, mijn man gaat zijn familie steeds meer missen.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

DidI'Ms world
Oh ik zou zo graag gaan. Zijn momenteel aan het uitzoeken waar we nou echt naartoe willen. Wij zouden zo naar Canada vertrekken als we daar tussen zouden komen. Maar vooralsnog zijn we aan het uitzoeken wel Scandinavisch land ons land zou kunnen worden. Ik... Show more
Reply
KilleLove
Ik zou je geen raad en daad kunnen geven, zelf naar denemarken verhuist. ik mis mijn familie wel maar ik vind het een uitdaging voor mezelf om nieuwe mensen te leren kennen
Reply
Kitsie
Wat een dilemma! Ooit heb ik ook die keuze moeten maken, of beter gezegd, willen maken. Voor mijn man en mij was het Frankrijk, alle kinderen inmiddels... Show more
Reply
Referendaris
Oh dat lijkt me lastig. En Canada is ook niet echt om de hoek.
Reply
Piteke van der Meulen
Poeh....lastig dilemma, ik lees hele goede tips hieronder
Reply
Albert van den Berg
Wij zijn ongeveer 9 jaar geleden ook vertrokken, hoewel we de kinderen en mijn ouders natuurlijk missen, zou ik het zo weer doen.
Keuzes zijn moeilijk en betekenen altijd dat je iets op moet geven, het hangt er vanaf wat je er voor terug krijgt en wat je in moet leveren.
Ik wens je veel succes met denken.
Reply
Gertiena
Oh wat lijkt me dat enorm moeilijk voor je gezin zeg, ik snap jou maar ook je man.
Wens je sterkte.
Luister naar wat je hart je ingeeft en volg die is mijn advies.
Puur gaan voelen wat je hart zegt en niet in denken maar puur voelen.
Heel veel succes.
Reply
valisha
Ik ben 7 jaar geleden geemigreerd op mijn 23ste. Ik had er absoluut geen problemen mee. Ik denk dat als ik jouw twijfels zo lees, dat je het dan niet moet doen.
Reply
sewsewit
Ik heb altijd geroepen, als mijn ouders er niet meer zijn ( wat hopelijk nog heel lang duurt) ga ik meteen. Het is niet dat ik het niet wil. maar niet zonder mijn ouders.
Reply
Mamavan2kids
Ik zou het ook niet kunnen hoor om iedereen achter te laten.
Reply
ElisabethsMagazine
Lastig dilemma. Jammer dat je ouders niet mee willen. Ze gaan denk ik hun vrienden missen. Anders zou het geen probleem zijn. Welke keuze is de beste. Sterkte.
Reply