Oh ik zou zo graag gaan. Zijn momenteel aan het uitzoeken waar we nou echt naartoe willen. Wij zouden zo naar Canada vertrekken als we daar tussen zouden komen. Maar vooralsnog zijn we aan het uitzoeken wel Scandinavisch land ons land zou kunnen worden. Ik... Show moreOh ik zou zo graag gaan. Zijn momenteel aan het uitzoeken waar we nou echt naartoe willen. Wij zouden zo naar Canada vertrekken als we daar tussen zouden komen. Maar vooralsnog zijn we aan het uitzoeken wel Scandinavisch land ons land zou kunnen worden. Ik begrijp best dat het lastig is maar jij moet je eigen leven leiden en als dat betekend dat je dat in Canada doet ga dan. Je ouders maken hun eigen keuzes.
Ik zou je geen raad en daad kunnen geven, zelf naar denemarken verhuist. ik mis mijn familie wel maar ik vind het een uitdaging voor mezelf om nieuwe mensen te leren kennen
Wat een dilemma! Ooit heb ik ook die keuze moeten maken, of beter gezegd, willen maken. Voor mijn man en mij was het Frankrijk, alle kinderen inmiddels... Show moreWat een dilemma! Ooit heb ik ook die keuze moeten maken, of beter gezegd, willen maken. Voor mijn man en mij was het Frankrijk, alle kinderen inmiddels zelfstandig.
Het verschil is dat al drie van de zes kinderen uit ons gezin de keuze hadden gemaakt om in het buitenland te gaan wonen. Mijn moeder was tegen de tachtig, zelfstandig wonend en goed gezond. Nog wel ja... maar hoe zou dat op termijn gaan? En mocht ik de twee andere met die zorg opladen? Nouja, als het nodig was zouden we haar in huis kunnen opnemen, in dat grote huis dat we zouden gaan kopen.
We hebben het gedaan, toch, nu alweer 17 jaar geleden. Nooit een dag spijt gehad, wel vaak op en neer gereisd. En de zorg vanuit ons vaderland door mijn broers is geen probleem geweest.
Maar dat is anders bij jou, jij bent enig kind, je ouders hebben dus alleen jou maar als kind. En toch vind ik dat het zou moeten kunnen, omdat jij zelf nu een gezin hebt dat achter de emigratie staat en je problemen krijgt met je man omdat die misschien niet tegen te houden is...
Ik wens je veel sterkte met je keuze!
Wij zijn ongeveer 9 jaar geleden ook vertrokken, hoewel we de kinderen en mijn ouders natuurlijk missen, zou ik het zo weer doen.
Keuzes zijn moeilijk en betekenen altijd dat je iets op moet geven, het hangt er vanaf wat je er voor terug krijgt en wat je in moet leveren.
Ik wens je veel succes met denken.
Oh wat lijkt me dat enorm moeilijk voor je gezin zeg, ik snap jou maar ook je man.
Wens je sterkte.
Luister naar wat je hart je ingeeft en volg die is mijn advies.
Puur gaan voelen wat je hart zegt en niet in denken maar puur voelen.
Heel veel succes.
Ik ben 7 jaar geleden geemigreerd op mijn 23ste. Ik had er absoluut geen problemen mee. Ik denk dat als ik jouw twijfels zo lees, dat je het dan niet moet doen.
Ik heb altijd geroepen, als mijn ouders er niet meer zijn ( wat hopelijk nog heel lang duurt) ga ik meteen. Het is niet dat ik het niet wil. maar niet zonder mijn ouders.
Lastig dilemma. Jammer dat je ouders niet mee willen. Ze gaan denk ik hun vrienden missen. Anders zou het geen probleem zijn. Welke keuze is de beste. Sterkte.
Het verschil is dat al drie van de zes kinderen uit ons gezin de keuze hadden gemaakt om in het buitenland te gaan wonen. Mijn moeder was tegen de tachtig, zelfstandig wonend en goed gezond. Nog wel ja... maar hoe zou dat op termijn gaan? En mocht ik de twee andere met die zorg opladen? Nouja, als het nodig was zouden we haar in huis kunnen opnemen, in dat grote huis dat we zouden gaan kopen.
We hebben het gedaan, toch, nu alweer 17 jaar geleden. Nooit een dag spijt gehad, wel vaak op en neer gereisd. En de zorg vanuit ons vaderland door mijn broers is geen probleem geweest.
Maar dat is anders bij jou, jij bent enig kind, je ouders hebben dus alleen jou maar als kind. En toch vind ik dat het zou moeten kunnen, omdat jij zelf nu een gezin hebt dat achter de emigratie staat en je problemen krijgt met je man omdat die misschien niet tegen te houden is...
Ik wens je veel sterkte met je keuze!
Keuzes zijn moeilijk en betekenen altijd dat je iets op moet geven, het hangt er vanaf wat je er voor terug krijgt en wat je in moet leveren.
Ik wens je veel succes met denken.
Wens je sterkte.
Luister naar wat je hart je ingeeft en volg die is mijn advies.
Puur gaan voelen wat je hart zegt en niet in denken maar puur voelen.
Heel veel succes.