Ik keek naar de klok.

Het was exact acht uur en precies op dat moment hoorde ik het belsignaal van mijn telefoon.

Ik nam op.

Aan het zuchten aan de andere kant van de lijn hoorde ik meteen dat het Rudolf was.

Toen hij begon te praten hoorde ik zijn stem.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

Mary-José (MJ)
Wat een inhoudelijk mooi verhaal heb je gemaakt lieverd!
Reply
Piteke van der Meulen
Dankjewel voor je mooie reactie
Reply
peterdenharder
Je moet ook gewoon slapen in bed... of andere dingen doen ;-)
Reply
Albert van den Berg
Mooi geschreven. Tja mensen romantiseren graag en vergeten waarom het verkeerd ging, hoop altijd maar hoop.
Reply
Candy
Ik zou ook een slapeloze nacht hebben denk ik ....
Reply
ElisabethsMagazine
Joh wat een verhaal. Logisch dat je niet kan slapen. 
Reply
jolandemooij
O ja, dat kan ik me helemaal voorstellen dat je na zo'n gesprek niet kan slapen.
Reply
Hans van Gemert
De verwarring begrijp ik wel. Er is altijd ergens dat spoortje twijfel...
Reply
Schorelaar
Ze houd nog te veel van hem maar de relatie is niet voor niets verbroken. 
Reply
Dana
Een verhaal met een weemoedig tintje
Reply