Ik maak me zorgen over mijn kleinzoon
Ik ken hem amper, ondanks dat ik hem vaak zie. Het lijkt wel alsof hij autistisch gedrag vertoond, aan de andere kant, hij mag mijn man wel en die heeft een goed contact met hem. Maar deze jongen begroet me niet eens, hij ziet me niet en wil niets met me te maken hebben. Er lijkt meer aan de hand.
Wat er ook allemaal gebeurt is en wat dit ventje heeft moeten doormaken is niet niks! Ja, jeugdzorg heeft er zich mee bemoeit, maar ineens is dat over, wat ik erg jammer vind, want het gaat niet goed met hem.Â
Zijn ouders zijn gescheiden. Zijn moeder en ik, waren water en vuur. Ik heb geprobeert om een band met haar te krijgen, maar zij was jaloers op de aandacht die haar zoon en zijn exvriendin mij gaven. Er is nog een dochter uit een andere relatie, die gewoon heel leuk en lief is, waar niets op aan te merken is en die een goede band met haar opa's en oma's heeft. Deze jongen heeft waarschijnlijk al teveel opa's en oma's gehad, al teveel stiefvaders en is al te vaak van huis en thuis gewisseld, te vaak naar een andere school gemoeten en heeft teveel gezien en gehoord in de diverse relaties die mama erop nahoudt.Â
Ik hoop dat de situatie heel snel stabiel wordt. Kan je zoon niets regelen met de jeugdrechtbank? Er zou toch gehandeld moeten worden in het belang van zijn kind en niet in het belang van mamalief die vaker van vriend verandert dan van onderbroek?
Dat zijn moeder je kleinkind zo tegen de nieuwe partner van je zoon opzet, vind ik ook al niet kunnen...