''Ik Zal Je Nooit Vergeten''

Voordat ik begon aan mijn lange poging om te stoppen met het oude criminele met drugs overgoten leven dat ik leed had ik een vriendin waar ik ziels veel van hield. Ze was een vrouw die mij het ''Normale leven'' heeft laten zien het leven dat maatschappelijk geaccepteerd word door zowat iedereen. Het gemiddelde burgelijke leven moet ik toegeven is voor mij nou eenmaal moeilijk na te leven en zal voor mij ook niet helemaal na te leven zijn. Toch zal ik hier een weg in moeten vinden om dit te gaan volbrengen. Dat is dan ook zaak voor later, eerst ben ik nu bezig mezelf op de rit te krijgen en hier ben ik al aardig in geslaagd al moet ik nog wel een klein stukje aanpakken. Dit alles was me nooit gelukt als ik haar niet was tegen gekomen. Ik heb voor haar een speciaal stukje in mijn hart dat voor altijd gevuld zal zijn met liefde van mij voor haar. Ik zal haar nooit maar dan ook nooit vergeten, wat er ook gebeurt ze zal altijd in mijn geheugen gegrift staan. Zelf heb ik een tatoeage met haar naam op mijn borst. Deze tattoo zal ik ook nooit verweideren simpel omdat ze enorm veel voor mij heeft betekend.

Op een zeker moment in mijn herstel van mijn criminele leventje, één met drugs gebruik e.d. heb ik haar voor de zoveelste keer pijn gedaan. Toch was ze vastberaden bij me te blijven. Ik kon het niet meer aanzien en heb toen ook besloten een punt achter de relatie te zetten. Ik hield te veel van haar om haar keer op keer weer pijn te doen en haar weer met haar neus tegen de muur te laten lopen. Ik heb haar verteld dat dit vaker zal gaan gebeuren en dat ze nog vaker te horen zal krijgen dat ik bijvoorbeeld teruggevallen was of dat ik weer in dat wereldje van de criminaliteit gelopen was. Het herstellen van dit gaat niet zonder slag of stoot en ik weet dat ze achter me zou blijven staan maar ik zag gaande de weg die ik aan het bewandelen was dat ze hier aan onderdoor ging. Het was beter dat we uit elkaar zouden gaan en hier heb ik dan ook zelf voor gekozen. Wel heb ik haar verteld dat ze gelukkig moest worden met een man die haar kon geven wat ze op dat moment wilde hebben. Gelukkig heeft ze gevonden wat ze zocht en ik heb haar na de breuk van onze relatie nog meerdere malen gesproken om te checken of ze echt gelukkig was, en gelukkig kreeg ik te horen dat ze gelukkig was en samenwoonden met een man in haar eigen huisje. Hierdoor werd ik toch ook weer een beetje gelukkig al had ik stiekem toch zelf die man geweest die nu met haar samenwoond want... ik mis haar nog altijd.