Zij was een verschijning.
In een jurk die alle kleuren van de regenboog bezat. Verfijnde trekken, lang donkerbruin haar. De ontmoeting had plaatsgevonden in een drukke bioscoop.
Contrast kon niet groter. Als een elfje, stond zij naast een oudere man, afwachtend.
Even glimlachte zij, alsof zij hem kende.
Zij waren ongeveer van dezelfde leeftijd, schatte hij. Toen verloor hij haar uit het oog. Niets kreeg hij nog mee van de film, diep in gedachten verzonken.
Een onmogelijkheid of uitgelezen kans?
Zijn humeur daalde tot het nulpunt.
Waarom had hij zich ook laten overhalen,
alleen omdat het gratis was?
Hij kon zich niet uit de voeten maken en haar beneden aan de trap opwachten. Blij dat hij nog even de kroeg in kon duiken, zat hij de film verder uit.
Elke keer als hij het lied hoorde zag hij haar weer.
Gelukkig.
