Zij was een verschijning. 

In een jurk die alle kleuren van de regenboog bezat. Verfijnde trekken, lang donkerbruin haar. De ontmoeting had plaatsgevonden in een drukke bioscoop. 

Contrast kon niet groter. Als een elfje, stond zij naast een oudere man, afwachtend. 

Even glimlachte zij, alsof zij hem kende. 

Zij waren ongeveer van dezelfde leeftijd, schatte hij. Toen verloor hij haar uit het oog. Niets kreeg hij nog mee van de film, diep in gedachten verzonken. 

Loading full article...

Toch goed dat hij is gebleven. Mooi geschreven! 
Ja, je weet immers maar nooit. 
Heel mooi geschreven!
Mooi, misschien wordt nog ooit die tip van die sluier opgelicht...