Zij kwam nooit klaar met haar werk, omdat er telkens weer bijkwam. Dat was vervelend voor juffrouw Mier, 

maar het was niet anders, verzuchtte zij dan steeds vaker, de laatste tijd. 

De mierenouders bleven mierenkindjes maken en ja, die moesten  wel de weg weten in het bos en daar was juffrouw Mier, die hen de weg wees. Natuurlijk hield het daar niet op. 

Zij bracht hen kennis bij over elke boom, paddenstoel, ieder plukje mos. De varens, de dieren, de sluiproutes, de regens, het schuilen. 

Dat deed zij nu al meer dan veertig jaar en er kwam maar geen eind aan. 

Loading full article...

Soms loopt het leven anders. 
Heel vaak zelfs, denk ik.
Ik hoop dat ze toch gauw kan gaan - de Grote Peel is heel mooi :-)
ach arme mier doorwerken tot 67 jaar??
Juist, jij snapt hem. 🌻 
Wist niet dat mieren zo oud werden...
Klopt ook helemaal, dat gebeurd alleen in het mierenbos.
Moeilijk om zo'n verantwoordelijke baan af te staan.
Ook dat, opvolger is niet zomaar gevonden...
Daar ben ik twee keer geweest, vertel juffrouw Mier maar dat het er heel erg mooi is!
Zal ik aan haar doorgeven.
Arme jufrouw mier
Het mierenvolk is altijd in de weer, van links naar rechts, heen en weer om  klaar te zijn voor de winter en de ijzige koude.
Heel mooie invulling.