In memoriam Ben
Je vraagt je natuurlijk af wie Ben is, anders had je niet op dit blog geklikt. De mensen die mij al wat langer op Facebook volgen weten dat inmiddels, want elk jaar op 5 september plaats ik dit blog. Ben is namelijk mijn vader en de inspirator geweest voor het starten van mijn Facebook-pagina 1960-1980. Met deze pagina probeer ik mensen van ongeveer mijn leeftijd een fijne herinnering aan hun jeugd te geven. Ik denk dat de pagina dat ook doet, als ik de vele reacties onder mijn posts lees. Mijn foto’s roepen een persoonlijke herinnering op. Het is ook een gemeenschappelijke herinnering aan een periode, waarin we nog jong en onbezorgd waren.
Maar nu over mijn vader. In 2012 werd hij ernstig ziek, hij kreeg lymfeklierkanker. Als naaste voel je je machteloos, je bent bang iemand te gaan verliezen en het enige dat je kunt doen is er voor diegene zijn. In die periode dacht ik vaak terug aan mijn jeugd en de rol die mijn vader daarin gespeeld heeft. Het was een warme en zachtaardige man, die hield van het gezinsleven en die trots op zijn kinderen was. Hij deed spelletjes met ons, las ons voor, keek mee naar kinderprogramma’s en hij genoot er zichtbaar van. Hij had oprechte interesse in ons en de mensen om hem heen.

De tweede van onderaf is mijn vader. Hij had vier broers en twee zussen. De oudste broer zat al op het seminarie en de jongste zus was nog een baby.

Hier staat mijn vader op de foto met zijn jongste broertje en hun vader. Mijn opa en oma hebben altijd in het huis op de achtergrond gewoond.

Dit is de trouwfoto van mijn ouders. Ze trouwden in 1959 en kregen twee kinderen.
dat zie en voel je direct ja
Niet altijd makkelijk hè om je paps kwijt te zijn.
Ik vind het een mooi gebaar dat je een Yoorsblog hebt met zijn naam. Dat zegt heel veel over jullie liefde !
XXX
Sterkte vandaag.