Hey het is oké! Over het bespreekbaar maken van depressie

Hey is een nieuwe campagne van de Rijksoverheid om het onderwerp depressie makkelijker bespreekbaar te maken.

Voor veel mensen is het moeilijk om hierover te praten. Niet alleen voor degene die depressief is, maar ook voor de mensen om die persoon heen. Als je depressief bent, heb je al snel de neiging om je af te sluiten. Je zet een masker op om je problemen en gevoelens te verbergen, je gaat ontmoetingen uit de weg enzovoorts. Kortom je doet er alles aan om maar niet te hoeven praten. Aan de ene kant heb je daardoor misschien het gevoel er alleen voor te staan, aan de andere kant heb je er ontzettend veel moeite mee om je problemen aan te kaarten en je gevoelens te uiten.

De omgeving weet en begrijpt niet hoe jij op dat moment in elkaar zit of in je vel zit en dit maakt dat mensen niet met je in gesprek durven te gaan en zelf gaan bedenken wat er aan de hand kan zijn. Mensen oordelen dan ook vaker en harder. Het is dus aan te raden om juist wel te praten. Met vrienden, familie, collega's of met een professioneel hulpverlener.

De oorzaken waardoor een depressie kan ontstaan zijn heel divers. Vaak gaat er een ingrijpende gebeurtenis aan vooraf zoals het verliezen van een dierbare, een scheiding van je partner, het verliezen van je baan. Maar ook pestgedrag op school of je werk kan een oorzaak zijn. Soms is het lastig om aan te geven wanneer en waardoor de depressie is ontstaan. Het sluipt soms je leven binnen en pas op het moment dat je lichamelijke en geestelijke klachten begint te krijgen duikt het woord 'depressie' op.

Zelf heb ik een aantal jaren geleden ook een depressie gehad. Bij mij begon dit in een relatie waarin ik mijzelf niet meer kon zijn. Ik raakte mijzelf steeds meer kwijt. Ik wist niet meer wie ik was, wat ik wilde en wat ik kon. Ik werd gek van het constant denken. Ik dacht mijzelf helemaal vast. Lichamelijk kreeg ik er steeds meer last van. Ik viel kilo's af en ik sliep nauwelijks nog. Ik heb hulp gezocht bij een psycholoog, die mij hielp om op zoek te gaan naar mijzelf en te ontdekken waar ik voor stond. wat mijn normen en waarden waren. Ik leerde om dingen los te laten en vaker voor mijzelf te kiezen. Het was niet makkelijk om de stap naar de psycholoog te zetten, maar ik ben nog steeds blij dat ik het toen heb gedaan. Toen ik twee jaar daarna weer het gevoel had richting een depressie te drijven, heb ik zelfs nogmaals een paar afspraken gemaakt. Sindsdien gaat het echt een heel stuk beter. Ik weet nu wat mijn valkuilen zijn en hoe ik kan voorkomen er in te vallen. Soms is een psycholoog niet nodig, maar kun je de hulp inschakelen van een coach. Het is in ieder geval belangrijk om met iemand te praten bij wie je een klik voelt. Die jou voldoende gerust kan stellen en je helpt om de rode draad in je leven weer te vinden. Door te praten met een psycholoog of coach leer je ook om mensen in je omgeving, bij wie je je prettig voelt, in vertrouwen te nemen en over je depressie te praten. Zo kom je langzaam maar zeker uit je isolement en kom je erachter dat er geen reden voor angst of schaamte hoeft te zijn. Een depressie kan iedereen overkomen.