Inwendige leegte

Jezelf wegcijferen voor het geluk van een ander, is zeer ongezond. Helaas komt het nog te vaak voor. Mensen die zich in allerlei bochten wringen om de ander te behagen en zich voortdurend aanpassen is een duidelijk signaal van codependentie; ook wel een hechtingstrauma genoemd, een verzameling van patronen waarbij je de controle probeert te houden over relaties en gevoelens.

Mensen die codependent zijn maken zich vaak kleiner dan de ander en doen er alles aan om een relatie te laten slagen. Uit onderzoek blijkt dat het te maken heeft met de opvoeding of trauma’s uit eerdere relaties. Als je als kind zijnde geen emotionele band met je ouders hebt gekend, omdat ze teveel me zichzelf in de knoop zaten, kun je je hele leven een eenzaamheid voelen die je niet goed onder worden kan brengen. Als volwassene word je dan onbewust aangetrokken tot iemand die je in contact brengt met dat gevoel uit je kindertijd.

Je kiest er dan voor om geen diepgaande relaties aan te gaan, puur uit angst dat ze toch fout zullen aflopen. Een soort van bindingsangst c.q. verlatingsangst. Deze mensen hebben geleerd heel erg hun best te doen om een relatie te laten slagen, zelfs als het een ongelukkige relatie is en inwendig voel je je leeg en ongelukkig.

Voor zo iemand kan het heel veilig voelen om op een onbereikbaar persoon te vallen. Je weet dan van te voren dat hij of zij niet snel voor jou zal kiezen, ook al wil je diep vanbinnen niets liever dan verbinding voelen in die relatie.