Na de laatste tektonische botsing van continenten ontstonden de contouren van Iran. Het Arabisch Schiereiland bewoog naar het noorden, van Afrika vandaan, en botste 30 tot 25 miljoen jaar geleden op Eurazië Kort nadat de botsing van India de Himalaya vormde. Door de botsing werden vrijwel alle bergketens in Iran ophoog gestuwd. Zo ontstond er een centrale hoogvlakte. Deze loopt vanaf de 2000 meters hoge noordwesten naar de minder dan 500 meter hoge woestijnvlakten in het oosten.

Dat Iran nog steeds kwetsbaar is voor aardbevingen bleek onder andere uit de ramp in de Iraanse stad Bam in 2003. Hier vonden meer dan 26.000 mensen de dood. De Perzische identiteit ontstond op het kruispunt van invasie, migratie en handel. Het karakter van het land heeft er tevens voor gezorgd dat er onder de 71 miljoen inwoners van Iran vele etnische groepen bleven bestaan.

Hoogland

Het hoogland van Iran is een aride tot semi-aride gebied. Hier woont het grootste deel van de Iraanse bevolking. Voornamelijk wonen ze aan de uitlopers van de bergketens, waar het weer meer gematigd is. Water is hier ook meer beschikbaar. Teheran lig aan de noordelijke welving samen met kleinere steden. Ze liggen langs het traject van de legendarische zijderoute. De Europese flamingo broedt in het noordwesten, in het ondiepe, zoute Orumiyehmeer. Dit meer is een belangrijke pleisterplaats voor trekkende watervogels.

Elboers en de Kaspische kust

In Elboers bevinden zich de hoogste bergen van Iran. Damavand is een besneeuwde, 5671 meter hoge en 7000 jaar slapende vulkaan. Stormfronten die vanaf de Kaspische Zee komen houden de noordelijke Elboershellingen bebost. De subtropische Kaspische kust wordt door de stormfronten doordrenkt met zo’n 1,50 meter neerslag per jaar. De kustvlakte is erg vruchtbaar en wordt gebruikt voor de teelt van katoen, citrusvruchten en het grootste deel van de Iraanse rijst en thee.

Loading full article...