Een, voor mij, schokkend artikel in de krant vertelt over de mogelijkheid dat het beroepsonderwijs om kan vallen. Dat laat me schrikken, want wat zijn we in het dagelijks leven zonder de echte vakmensen? En daarnaast; wie moet ik dan straks nog lesgeven?
Het artikel vertelt dat er steeds minder leerlingen naar het vmbo gaan. Volgens het onderzoek dat hiervoor gedaan is, komt dat door de steeds hoger wordende druk om te presteren. In deze maatschappij tel je alleen mee als je goed presteert. De media liet het al zien met hun berichtgeving over de examens. "De examens beginnen morgen!" Eh, nee! De examens voor het vmbo waren op dat moment zelfs al bijna afgelopen. Zij doen ook praktijkexamens waar ze veel eerder mee beginnen. Daar horen we niets over.
Het is dan ook niet gek dat het vmbo een minder populaire status heeft dan de havo of het vwo. In het artikel in het Dagblad van het Noorden komt ook naar voren dat hoogopgeleide ouders veel druk zetten op een school om hun kind zo hoog mogelijk te plaatsen. Er zijn dus steeds meer havo/vwo leerlingen die het eigenlijk niet aan zouden kunnen op dit moment. Ik kan u vertellen dat een kind daar niet gelukkiger van wordt.
Zelf merk ik het ook in de klas. Ik heb wat kaderklassen waarvan de meeste leerlingen prima presteren. Her en der steekt er een leerling bovenuit, maar het is niet direct tl-waardig. Toch hoor ik het hele schooljaar niets anders dan dat deze leerlingen op willen stromen omdat ze goed presteren. Wat is er gebeurd met de tevredenheid van een goede kaderleerling?
Bovendien hebben ze vakmensen hard nodig in de maatschappij. Iemand die goed theoretisch is onderbouwd kan in de praktijk behoorlijk tegenvallen. Een leerling kan een talent hebben voor het maken van meubelen en daar is niets mis mee. Ook hoor ik vaak mensen praten die op het vwo zaten. Zij weigeren een stapje terug te doen naar het hbo, ondanks dat ze het wo eigenlijk niet aankunnen. Ze worden er niet gelukkig van dat het niet lukt en als ze nu eens de moed zouden verzamelen toch dat stapje terug te doen, is het geluk wellicht een stuk dichterbij.
Dat verhaal geldt natuurlijk ook voor leerlingen die de havo of het hbo niet aankunnen. Er is niets mis met een stapje terug als je hierdoor een stuk gelukkig wordt. Het gaat namelijk alleen ten koste van het zelfvertrouwen als het niet lukt en juist het zelfvertrouwen is wat ik leerlingen graag mee wil geven.
Dus er is niets mis met het vmbo, juist niet. Als je als leerling maar gelukkig bent!
Bron: Dagblad van het Noorden (31-5-2017)
