Toen ik zwanger was van mijn dochter Cheyenna, had ik het gevoel dat ik een jongen zou krijgen. Ook na de geboorte, toen haar geslacht al bekend was, bleef ik het gevoel houden dat er iets niet klopte. "Nou ja, misschien is ze dan lesbisch", dacht ik nog.

De eerste 7 jaar verliepen vrij normaal, behalve dat Cheyenna klassiek autisme bleek te hebben. Ze had lang haar en droeg meisjeskleren. Wel vroeg ze me waarom ze toch altijd verliefd werd op meisjes.

Op een dag veranderde alles vrij plotseling. Ik moest haar haren afknippen, want ze wilde een hanenkam. Haar oorbellen moesten uit, en ze wilde jongenskleren en een jongensfiets. Roze was ineens taboe. Cheyenna gaf zelf aan dat ze half jongen/half meisje was. Prima meis, je mag zijn wie je bent.

Ik dacht weer aan het gevoel dat ik had toen ze werd geboren, en kon niet anders dan haar gelijk geven. Ze IS ook geen meisje. Haar energie klopt gewoon niet met die van een meisje. Dan zal Cheyenna gender-dysforie hebben, en in het verkeerde lichaam zitten. Dat er nog heel veel meer mogelijk is leerde ik pas geleden.

Omdat Cheyenna volhield zowel jongen als meisje te zijn, ging ik op zoek, en kwam uit bij intersekse-conditie. Mensen die dit hebben, kunnen bijvoorbeeld vrouwelijk zijn, maar teelballen in hun buik hebben. Het kan ook zijn dat er een XY-chromosoom aanwezig is, of dat de hormonen voor de helft mannelijk en de helft vrouwelijk zijn. Dit was dus ook nog mogelijk bij mijn kind.

Loading full article...

Respect voor hoe je hiermee omgaat. Super.
Dank je wel, dat gaat vanzelf. :)
Moeilijk is dat zeg. Sterkte.
Hopelijk vinden jullie snel de juiste hulp zodat ze niet eerst in de pubertijd zal komen en het nog zwaarder krijgt.
Maar met jouw steun die ze zo te lezen voor de volle 100% heeft, zal het vast stukken dragelijker zijn allemaal.
Hopelijk voelt jouw kind zich zelf de persoon die ze wil zijn/ van binnen is.
31 Oktober moeten we naar het ziekenhuis in Rotterdam. Spannend!
Wauw, superveel respect hoe je hiermee omgaat! Veel ouders zouden zo anders reageren
Dank je wel, ik zou het juist niet anders kunnen. Voor de geboorte is het geslacht niet belangrijk, dus waarom daarna wel?
Een mooi moederhart in een liefdevolle verbinding met haar kind !
Moeder in hart en ziel. Prachtig !
Wat prachtig van je dat je je kind laat zijn wie ze (hij) is. Velen zouden daar nog steeds niet voor openstaan.
Helaas niet, maar daarmee maken ze het psychisch nog zwaarder voor een kind.
Prachtig!!! Je kind mag zichzelf zijn, zo fijn maar ook zo belangrijk dat hij/zij er met jullie over kan praten!!
Hihi, dat hij/zij is bij mij ook nog een dingetje. Ik weet nooit wat ik moet zeggen, hij of zij :)
Als je kind maar gewoon zichzelf kan zijn en heel fijn dat dat bij jullie kan
Schitterend dat je er zo open voor staat. Ik heb zelfs bij peuters al gedrag gezien waarbij jongetjes vragen waarom ze geen meisje zijn en jurken naar school aan willen. En op de desbetreffende school loopt er dan ook een jongetje altijd in meisjeskleding, iedereen accepteert dit!
Wat fijn dat het ook zo kan gaan. Bij Cheyenna was er de eerste 7 jaar eigenlijk niets te merken, behalve mijn gevoel dan. Door haar klassiek autisme heeft het misschien allemaal wat langer geduurd.
psychisch kan t heel zwaar worden voor je kind.
Nog erger is het onvermogen dat sommige mensen in je omgeving zullen hebben, haar te accepteren zoals ze is.
Als je haar daar tegen kan wapenen, komt het uiteindelijk in combinatie met veel liefde wel goed.
Het aparte is dat in dit kleine dorp met 700 inwoners, er nog een kind woont met dezelfde issues, maar dan een jongetje. Hier word dat gewoon geaccepteerd, maar dat zal niet overal zo zijn. Familie is geen probleem, omdat ze het al 10 jaar weten.
Och jee wat een toestand.psychisch een ramp voor je kind. Ik hoop dat hij/ zij er toch gauw achterkomt. Het levert zoveel problemen op. Alleen al praktisch. Toilettengezeur en omgeving. Goed dat je dir geschreven hebt..
Ja, van dat toiletgezeur word je niet vrolijker.
Mooi hoe jullie hier in staan. Dat maakt mogelijk dat hij kan worden wie hij wil zijn!
mooi verhaal meis. Ik hoop voor Cheyenna dat het duidelijk wordt en zij daarmee heel gelukkig gaat worden.
Dank je, dat hoop ik ook. :)
Mooi om te lezen hoe je hier mee om gaat.. kunnen echt niet alle ouders!
Dat snap ik dus niet. Voor je kind geboren is weet je het geslacht niet en maakt het de meeste mensen weinig uit. Waarom is dat geslacht dan daarna wel zo belangrijk?
Cheyenna is een mooi mens
Ik hoop dat jullie mooie kind heel gelukkig wordt en lekker zichzelf! Thanks voor het delen :)
De keuze maakt zeker niks uit. Een moeder gevoel blijf je houden en je zal voor altijd blijven houden van haar ondanks alles.
Ja, zo werkt dat. Het belangrijkste is dat zij dat zelf nooit vergeet. :)
Je hebt een mensje op de wereld gezet, past niet helemaal in het gangbare plaatje, dat is lastig, maar komt wel goed met de juiste hulp en begeleiding.
Jawel, want zelf weet ze wel wie ze is. De wereld moet er alleen aan wennen, en er hoort nu eenmaal een stickertje op jonge/meisje.