Voor die mij nog niet kennen, er zit wel echt inhoud in hoor. Of het daadwerkelijk functioneerd... tja dat vraag ik mij ook weleens afAls je denkt het zit tegen, bedenk je dan maar dat er ergens op de wereld een idioot aan de deur staat te trekken ipv te duwen Maargoed daar gaat mijn verhaal niet over. Afgelopen woensdag en donderdag had ik mijn welbekende urine testen en vrijdag mocht ik deze inleveren in het AMC om vervolgens nog even in de mri te gaan liggen voor een nieuwe scan van me hersenpannetje. Ja mensen er zit inhoud in ik heb bewijs

img_6914img_6915

Dit is een "oude" mri. Dat streepje is de tumor op mijn hypofyse. Maargoed ik zal even vertellen hoe mijn bezoekdagje verliep want net als bij marly weet ook ik hoe het is als je dokters/zusters/assistenten iets duidelijk wilt maken maar dat er niet altijd echt goed geluisterd word.

Ik was bijvoorbeeld ingedeeld om op dinsdagavond om 8 uur in de mri te gaan liggen. Top tijd lekker rustig. 1probleem, anesthesie is er niet op dat moment ( ja in nood oproepbaar) maar ze zijn er niet zo van gediend als ze moeten komen voor een lullig infuusje voor een moeilijk prikbaar persoon. That would be me! Dus de afspraak was verzet naar vrijdag half twee, waarbij ik een uur eerder mij moest melden vanwege het prikken.

Zo gezegd zo gedaan. Omdat ik me (ge)zeik moest inleveren was ik ruim optijd aanwezig in het AMC. 12:00uur noem ik ruim optijd. Na het inleveren van me plas melde ik me bij wachtkamer 6. U bent vroeg mevrouw, ja ik dacht is altijd zo'n gedoe bij mij ik kom maar vroeg. Ik moest plaatsnemen en wachten tot ik werd opgeroepen, want ja ook zij willen altijd eerst zelf proberen waarom ik vind dat ik naar de anesthesie moet. Blijk ik al even geroepen te worden in een andere wachtkamer. Top! Start al goed. Kwart voor 1 ondertussen. A fijn ik mag mee. Meneer voelt en voelt... okee ik ga rechts op je pols prikken. (Kutplek mja wat moet dat moet he) meneer zit tegen een klepje aan. Oftewel hij kon er geen bloed uit halen maar wel zoutoplossing door spuiten. Ach de bedoeling is dat ze contrast vloeistof erdoorheen jassen dus we gaan het zien. Alleen dan komt probleem 2 bij mij. Mijn lichaam is een beetje weird en stolt heel snel. Vervolg ervan is dat mijn infuus vrijwel meteen dicht gaat zitten en ze er dus een infuus aan moeten hangen. Ik legde dit uit, maar hij had er nooit van gehoord en vond het allemaal maar een beetje vreemd. Vervolgens hoorde ik me moeder op de gang een beetje in paniek raken want de zuster vroeg naar ene mevrouw Meijer. ( zo heet mijn moeder) Dus die dacht dat ik nokkie was gegaan in de behandelkamer haha. Dus ik zei dat die man maar even moest zeggen tegen me moeder dat ik er nog ben en dat er toevallig nog een patiënt is die ook zo heet. Toen meneer eenmaal terug kwam mocht ik op de gang  tien minuten wachten en dan zou hij daarna mijn infuus proberen opnieuw door te spoelen  en als dat niet zou lukken mocht ik toch wel weer door naar anesthesie.

Loading full article...