Mijn hele leven heb ik al met jaloezie te maken gehad. Van vrienden, familie op het werk en mensen eromheen. En ik moet zeggen dat dit het leven er niet makkelijker op heeft gemaakt. Het is alsof ik extra hard heb moeten vechten om mijn hoofd boven water te houden en extra vertrouwen moet op mezelf. Vergis je niet, ik ben dankbaar voor alle lessen, want dat heeft mij gebracht waar ik nu ben. En de lessen hebben mij inzichten gegeven en stof om over te schrijven, maar het doet natuurlijk niet minder pijn. Kijk bepaalde mensen zullen nooit toegeven dat ze jaloers zijn, maar als hoogsensitief persoon voel je alles en 'helaas' ook dit. Ik vind dit stuk wel moeilijk, het gevoel binnen krijgen dat mensen jou iets misgunnen, omdat ze ergens twijfelen aan zichzelf ook gezien jij wel hun potentie ziet. En dat ze jou licht proberen te dimmen, door jou te vertellen dat er ook beren op de weg zijn of dat bepaalde dingen misschien wel niet zo gaan lopen zoals jij dat wenst. Ze willen jou niet beschermen, maar ergens willen ze zichzelf beschermen. En ergens vinden ze het moeilijk om jou wel te zien slagen in iets, iets wat ze bij zichzelf nog niet zien gebeuren. En als ik een moment van euforie heb wat ik graag deel, dan vind ik het leuk dat deze vreugde met mij gedeeld wordt net zoals ik dat doe met een ander. Dat dit ook mogelijk is, zonder de jaloezie, misgunnen of wantrouwen. En dat we elkaar daardoor alleen maar meer inspireren en elkaar alleen maar nog meer helpen creëren uit de bron van overvloed.

Het licht

Ergens zijn de mensen vergeten dat hun ook een licht hebben die vel kan schijnen, en tot de mooiste manifestaties en creaties kunnen komen. In een wereld waarin iedereen altijd kijkt naar een ander en is gaan geloven in angsten, negativiteit, beren op de weg,  zich minderwaardig voelen en dus ook jaloezie. Het is jammer dat men zijn of haar eigen talenten op dat moment niet leert te onderzoeken en gaat kijken waar en in wat diegene kan stralen. Elk mens heeft meerdere talenten, waar een ander weer van kan leren en tegenop kijken. Maar dan wel tegenop kijken met bewondering en niet met nijd en jaloezie. Het is belangrijk om te gaan kijken waarin jij kan groeien, en onderzoeken wat jij leuk vind en nog beter kan ontwikkelen. Net als dat ik veel daadkracht heb, als ik eenmaal een doel voor ogen heb. Sommige benijden dat, maar zien niet dat ik ook momenten heb dat ik passief op de bank lig en het helemaal niet zie zitten. En op momenten ook niet weet waar mijn leven naartoe gaat. Maar ik heb ook momenten dat de dingen wel lukken, en ik het wel van de daken kan schreeuwen. Ik vervuld ben van intens geluk en het met zoveel liefde deel, en mijn passie weer stroomt. Maar ik bemerk dat dit soort momenten bij mensen binnen kunnen komen alsof hun ergens gefaald hebben of alsof hun niet goed genoeg zijn. En mij vervolgens ook gaan vertellen dat ik niet zo hard moet schreeuwen, want alles kan ook fout gaan. En dan proberen ze in een paar woorden, jou kleiner te maken of doen voelen. En dit is best een uitdaging als jij gevoelig bent, beïnvloedbaar bent of nog niet genoeg in jezelf geloofd.

Loading full article...

Hier heb je ook jaloezie. Maar ga door met je eigen leven, eigen wensen, eigen doelstellingen. Je leeft maar één keer en rest boeit je niet. Jij bent uniek hoe je bent en laat je vooral niet vooroordelen . Wees belangrijk voor jezelf, niet voor ander. Dikke duim dat je dit plaatst !!!
Je kunt er een heel verhaal over schrijven ,ik denk dat jaloezie ook een stukje egoisme is bij veel mensen, die moet je gewoon in balans kunnen houden. Net als pijn ook noodzakelijk is, anders zou je in je vingers snijden en dit niet in de gaten hebben, want je voelt het namelijk niet.
Heel mooi geschreven, zeer herkenbaar. Sommige mensen gunnen een ander het licht niet in de ogen...
Iedereen moet leren op zichzelf te vertrouwen en bouwen en voor zichzelf te zorgen. Echt jaloerse mensen ken ik niet.
Helaas zeer herkenbaar. Maar doe vooral je eigen ding :)
Jaloezie is een vies beestje. Maar het is soms niet altijd weg te duwen.