omdenken
Ik weet nog dat mijn moeder 42 werd; mannnn, wat vond ik dát oud!
Van de week keek ik in de spiegel. Ik zag een grijze postduif met akelig veel trekjes van mijn moeder. Verbaasd, voelde ik me. Wanneer was dìt gebeurd? Hòe had dit kunnen gebeuren? Was ik nu werkelijk oud-oud??? Oh shit, moest ik me nu ook volwassen en verantwoord gaan gedragen? Hemel..., hier was ik nìet op voorbereid - wat een schrik!
Ik sprak met de oudste drie; zij waren het die mij vroegen mijn haar niet meer te verven. En ik..., ik had ze beloofd te wennen aan de glitters die uit mijn hoofd groeien.
Loading full article...
