En toen trok de ING de salarisverhoging naar ruim 3 miljoen euro per jaar voor Ralph Hamers toch maar in. De druk op de bank werd te groot en zo moet de topman genoegen blijven nemen met zijn ‘Jupiler League’-beloning van iets minder dan 2 miljoen. Pakweg anderhalve ton per maand, 5000 euro per dag.
Wat een wanvertoning van de raad van commissarissen van ING die de publieke reactie op de 50 procent-loonsverhoging zo onderschatte, aldus de eigen verklaring. Dat zegt alles over de wereld waarin Jeroen van der Veer en soortgenoten bivakkeren: heel hoog boven de werkelijkheid. Had tijdens het boodschappen doen of een taxiritje eens gevraagd wat ‘de gewone man’ er van zou vinden. Maar dat wordt niet gedaan omdat zo’n raad van commissarissen daar in principe maling aan heeft.
Het is mooi dat de bank uiteindelijk toch bezwijkt onder de maatschappelijke druk (al zullen de ‘duizenden’ overstappers ook hebben bijgedragen). De prominente rol die minister van Financiën Wopke Hoekstra daarin speelde, straalde een geruststellende zelfverzekerdheid uit. Niet meehuilen met de wolven, maar weloverwogen zeggen wat je er van vindt. En dat een paar dagen later (in Brussel) nogeens een keer herhalen.
Zoiets zet zoden aan de dijk. Dan duurt zo’n akkefietje met de buitenwereld de bankiers te lang, wordt de reputatieschade almaar groter en blijven klanten weglopen naar andere banken. En de kou was nog niet uit de lucht met de niet te weigeren uitnodiging van de Tweede Kamer om de loonsverhoging - voor het oog van de camera’s en opiniemakers - eind maart te komen uitleggen in Den Haag nog voor de boeg.
Het spoedwetje van GroenLinks om de salarissen van bankiers binnen de perken te houden daarentegen is natuurlijk niets meer dan een verkiezingsstunt. Als Jesse Klaver zo graag penningmeester van de banken wil spelen, dan moet hij van baan veranderen. Over het salaris van bankiers gaat de politiek domweg niet. En dat blijkt ook niet nodig, legt de afgelopen stormachtige week bij ING maar weer eens haarfijn bloot.
