Je laatste dagen naar je bevrijding toe

Lieve Aurelia in 2014 heb ik je voor het eerst ontmoet. Ik volgde je daarvoor al een tijd vanwege dat we allebei voor het zelfde strijden. Een waardige levenseinde kunnen hebben als je psychische lijdt jaar in jaar uit en geen kans hebt op een beter leven. Waarom mogen mensen met kanker die uitbehandeld zijn wel euthanasie en mensen die psychisch lijden die uitbehandeld zijn er maar mee moeten dealen in deze wereld. Hoe krom is dat eigenlijk en dat de politiek er ook zwaar tegen is dat mensen die psychisch lijden euthanasie kunnen krijgen..

Mensen die nooit last hebben gehad met psychische klachten kunnen zich hier totaal niet in plaatsen, maar mensen die vele jaren psychische klachten hebben ondergaan en de vele die jaar in jaar uit, dag na dag strijd hebben met hun zelf en de vele psychische klachten zullen dit wel begrijpen dat mensen dan een euthanasie verzoek willen.

Heel veel mensen kiezen op een gruwelijke manier hun einde zoals voor een trein te springen of van een flat te springen. Hiermee veroorzaak je een trauma voor vaak de machinist van de trein en mensen die het allemaal zien gebeuren. Voor de hulpdiensten is dit ook heel naar gezicht die dit beeld ook in een geheugen blijven staan.

Bijna elke dag zijn er helaas wel mensen die voor een trein springen. Je leest vaak via het account van NS online dat er helaas weer een persoon is aangereden en de treinen stil liggen. Weer een trauma voor een machinist die door zijn werk nu elke dag dat beeld zal blijven zien. Hoelang wil de politiek nog wegkijken met dit probleem dat mensen op een gruwelijke manier er een eind aan maken?