Mama, ik mis je. Kom alsjeblieft terug naar huis. Het is zo leeg zonder jou. Papa loopt alleen maar te mokken, te brommen en is nooit meer lollig. Papa mist je ook, al wil hij het niet zeggen. Ik zal me beter gedragen. Geen koekjes meer pakken zonder vragen. Niet meer stiekem geld lenen uit je tas. Mijn handen wassen voor het eten. Mijn voeten vegen voor het naar binnen gaan. Waarom kom je niet terug? Of ben je boos? Je kan niet altijd boos blijven mama, dat heb je vaak genoeg gezegd tegen mij.

Loes zit met het puntje van haar tong tussen haar tanden te schrijven. Ze schrijft zo mooi als ze kan. Mama moet overgehaald worden. Mama moet terug komen.

Loading full article...


Comment with a minimum of 10 words.
0 / 10
8 comments
Ik denk dat je kinderen beter de waarheid kunt vertellen op hun niveau.
Helemaal raak, dit kortverhaal. Het is zo moeilijk voor een kind...
ik voel hem binnenkomen
een hele mooie blog. Denk dat het zo gaat als je kleine kinderen hebt.
Die is diep, Dana! Echt diep. Maar zo mooi als het licht door het duister heenbreekt...!
Ontroerend
Ontroerende blog.
Oef zo herkenbaar dit. Gemis is verschrikkelijk. Heb het elke dag er nog moeilijk mee dat zijn moeder en vader er niet meer zijn.