Je verhaal in tegenwoordige tijd of verleden tijd?
Schrijf ik mijn verhaal nu in tegenwoordige tijd of in verleden tijd? Ik merk dat ik daar zelf moeite mee heb. Dan begin ik een verhaal in verleden tijd, om later te merken dat ik ben overgeschakeld op tegenwoordige tijd. Bijvoorbeeld mijn verhaal over Sluwe John. Dat heb ik laatst weer eens opgepakt en ik ben begonnen om de delen eens onder de spreekwoordelijke loep te nemen. En daar was ik dus ineens overgeschakeld van verleden tijd naar tegenwoordige tijd (dit is overigens niet van toepassing op de dialogen).
Volgens verschillende schrijfwebsites kun je het beste in tegenwoordige tijd schrijven (schijnt nu de trend te zijn) om de spanning vast te houden. Je geeft de lezer dan het gevoel alsof je, als schrijver, zelf ook nog niet weet wat er gaat gebeuren. De lezer raakt meer betrokken bij het (actieve) verhaal. In verleden tijd schrijven, is alsof het een afgerond verhaal is. De uitkomst staat dan al vast en je vertelt het de lezer. Volgens de website van Kelly Meulenberg heeft de 'bekende' schrijfster (ik ken haar niet, lol. Niet dat ik alle schrijfsters ken, trouwens) een trucje: bij de climax van haar boek wisselt ze van verleden tijd naar tegenwoordige tijd. Zo voert ze de spanning extra op.
Je kunt er ook voor kiezen om het verhaal in tegenwoordige tijd te schrijven en de flashbacks in de verleden tijd.
Maar hoe zorg je er nu voor dat je het hele verhaal (of in ieder geval in het begin) dezelfde 'tijd' vasthoudt? Daar ben ik nog niet achter. Mijn speurtocht gaat verder...
