Dit gedicht heb ik geschreven voor een man, hij werd in no time nagenoeg blind en helaas moest hij ook nog zijn lieve, zorgzame Jill verliezen. Hij mist haar nog iedere dag...

Het is door een gesprek over licht en donker met @Flying Eagle  dat ik aan dit gedicht moet denken...en deel hem graag met u.
Het heet:

Licht in het donker…

Lieve, zorgzame Jill…
Jij was mijn licht in het donker en ik mis je, ik mis je nog iedere dag.
Jij gaf mij een nieuw leven, terwijl ik nagenoeg niets meer zag.

18 mooie jaren, heb ik mogen zien wat ons het leven bieden kan.
Toen overviel mij een ziekte en binnen twee weken werd ik een zeer slechtziende man.

Mijn leven bestond enkel nog uit één grote onzekerheid.
Alles voelde als ontnomen, maar vooral mijn mobiliteit.

Licht in het donker, het is voor velen simpelweg maar een knop.
Ik leef zonder deze luxe en het voelt als een duistere strop.

Ik moet best even slikken, nu ik dit alles vertel.
U mag namelijk best wel weten, Jill en ik waren zoveel meer, dan zomaar een stel.

Het kost me best veel moeite en de herinneringen doen me verdriet en pijn.
Toch wil ik Jill met jullie delen, omdat ze tot een voorbeeld kan zijn!

Ze gaf mij nieuw leven, ze gaf mij licht terwijl het o, zo donker was.
Ze was een hardwerkende dame, lief, sociaal en kras.

Ze kende geen angst en ze had meer vrienden dan een mens kan evenaren.
Lieve, zorgzame Jill, ik dank jou voor de mooie en liefdevolle jaren.

Het is door jou, dat er voor mij een nieuw leven begon.
Samen leerden we lopen, op straat en ja, zelfs weer op het perron.

We gingen op vakantie, Griekenland, Frankrijk, Italië we zijn er allemaal geweest.
En vooral Pisa, ja Pisa was één groot feest.

Mijn lieve, mooie, stoere Jill…jouw erfenis wordt nooit meer vergeten.
Gastgezinnen zijn belangrijk en iedereen moet het weten!

Jij hebt laten zien, dat er zelfs, in een blijvende duisternis een lichtje kan stralen.
Een geleidehond is onmisbaar, als ogen gaan falen.

Mijn verhaal deel ik met moeite en aan jou komt alle eer.
Mijn lichtje in het donker, vergeet ik nimmer meer.

door: een Stem van Gedachten

#blind #blindengeleidehond #honden #hond #slechtzien #hulphond #stemvangedachten