Spreken is zilver, zwijgen is goud en met zwijgen heb ik het soms moeilijk, ik ben een stil persoon en zal niet snel of makkelijk iemand aanspreken maar t gaat meer om mijn manier van spreken.
Ik ben erg kort door de bocht en heef makkelijk mijn ongezouten mening en dat betekend dat ik vaak een gevoelige snaar raak bij mensen. Ik krijg het ook vaak genoeg naar m'n hoofd geslingerd en leveren ook wel regelmatig discussies op.
Maar hoe houd ik m'n mond dan een keer of zeg ik soms iets wat subtieler ? En moet ik dat wel doen? Want tja ik ben zoals ik ben en dat kun je accepteren of de andere kant op kijken.. Of is de maatschappij gewoon te soft geworden wat dat betreft?
Soms zou ik willen dat ik een pleister over m'n zou kunnen plakken of even dicht kon zippen.
Dat ik niet zeg wat ik denk en het maar gewoon alleen denk...
