In Nederland waren 50 Jodenkampen, waar de Joden te werkgesteld werden.

De werkkampen waren een voorportaal van Westerbork. De Joden woonden voornamelijk in de Randstad, de werkkampen lagen daar zover mogelijk vandaan verspreid in Drenthe en Friesland.
 

In Friesland (Blesdijke) was ook zo'n kamp. Dit kamp heeft 4 maanden dienst gedaan. In het kamp "It Petgat" zaten ongeveer 50 Joodse dwangarbeiders. Hier zaten Joden die in andere kampen zich hadden misdragen. Zo kon handtastelijkheid, opruiing en dergelijke de oorzaak zijn om in dit kamp terecht te komen. Er gold daar dan ook een zwaar regime, speciaal voor het ontvangen en versturen van post en roken. Wanneer de dwangarbeiders naar hun werk gingen werden ze door 10 man begeleid. Voor deze mensen was het zwaar werk, ze waren immers het werk in de stad gewend, het werken in de confectie of de handel. Maar klagen deden ze niet, het kon nog altijd erger. Wanneer er werd verteld hoe het er in Polen toeging, waren ze blij dat ze in Nederland te werk gesteld werden. In de nacht van 2 op 3 oktober 1942 moest iedereen uit de 50 kampen direct weg ( tijdens Jom Kipoer) en op datzelfde moment werden ook de vrouwen en kinderen van deze mensen uit huis huizen gehaald. Iedereen werd die nacht naar Westerbork vervoerd. Er kwamen die nacht 10.000 Joden in Westerbork aan. Deze mensen zijn allemaal vergast in Sobibor en Auschwitz.

Loading full article...