Joyce's life: Mantelzorg is geen keuze....
Als moeder van een dochter met beperking, ben ik automatisch Mantelzorger geworden. Was geen keus, maar gewoon een feit. Ik moet zeggen dat het absoluut geen straf is hoor!! Maar het is wel een opgave! Naarmate ze ouder wordt, wordt alles wat makkelijker. Ze gaat naar een ZML school van half 9 tot kwart voor 3. Geeft mij meer tijd en ruimte voor andere dingen. Dat is nu na 11 jaar rennen, springen en vliegen wel een verademing. Het onderstaande gedicht kwam ik tegen online en wilde het graag met jullie delen. Het maakte mij enorm emotioneel omdat het zo goed verwoordt hoe ik het ook voel!

Omdat Aísha een beperking heeft, is zoonlief ook automatisch jonge mantelzorger geworden. De VPRO heeft daar een serie afleveringen van gemaakt. Jonge mantelzorgers....allemaal verschillende kinderen die om 1 of andere reden gewoon het diepe in gegooit zijn en moeten "zorgen". Zoonlief was daar via steunpunt jonge mantelzorgers ook voor in aanmerking gekomen. Hieronder de aflevering over zijn / ons leven.
Bikkels met mijn zoon Izzet
Deze mini docu is een aantal jaren geleden gemaakt en gaat over hoe het leven van mijn zoon is als jonge mantelzorger. Het ontroerd mij nog steeds...keer op keer...


Het gedicht herken ik,ik ben mantelzorger van mijn oudere zus,soms zo zwaar en weinig begrip van mijn broers en dat maakt het zwaarder.
Sterkte,je bent een fantastische moeder van 2 heel unieke kinderen!
Maar af en toe tijd voor jezelf belangrijk zo zijn hier de weekeinden die ze bij de stamhoeve heilig die zijn voor arend en mij.