Wij hebben er een hoop! Écht oprecht een hele hoop!
Ze doen al het schoonmaak-werk en van opruimen zijn ze ook niet vies. Ze kunnen tafel dekken, de tafel ook weer afruimen. Oh, ik vergeet bijna de was! Daar zijn ze ook dol op! Ze doen het zonder te mopperen, je hoort ze nooit. En vlug dat ze zijn; ongehoord! Ze zijn zò snel dat je ze niet ziet.
Iedereen wil ze nu natuurlijk en dat snap ik maar al te goed. Luister; ze komen maar al te graag, áls het welkom maar gezellig is.
We maakten kabouter-deurtjes, voor al die wezentjes die hier in en uit lopen.
Het is heel simpel!
Per deurtje gebruikten we acht ijsstokjes. Zes ervan verfden we in één kleur, de andere twee in een totaal andere kleur.
Toen de stokjes droog waren, hebben we de zes (die in dezelfde kleur waren gemaakt) naast elkaar gelegd en de twee overige stokjes er dwars op geplakt met houtlijm.
(Iets zwaars erop is wel handig; ijsstokjes zijn nou eenmaal niet helemaal recht...)
Toen de lijm droog was, hebben we de dwarse stokjes afgeknipt en met een klein restje een deurknopje gemaakt. Als deze erop geplakt zit, is het al klaar!
Als de kleine kaboutertjes zich nu niet welkom voelen, weet ik het ook niet meer!
