Over lijden en Overlijden

3 min read · 25 Feb 2017 · 105 · 1

Als iemand sterft, eindigt de lijdensweg van de stervende. Voor de achterblijvers begint het pas echt.

Meerdere familieleden waren al gestorven. Ik had ervaring met crematies en begrafenissen, met afscheid nemen van overledenen.
Ik had eerder toespraken gehouden op een afscheidsdienst.

Toen mijn vader stierf in mijn bijzijn veranderde alles wat ik dacht te weten over sterven , afscheid nemen en rouwen.

Loading full article...

Je weet wel...Karin!

8 years ago

t Is ook zoiets aangrijpends, mijne ging in 1981..maar k voel hem nog dagelijks sterkte

Bloggerda

8 years ago

Wat een verhaal. Komt binnen bij mij.

Spourieloekie

8 years ago

WoW een triest verhaal :( Word ik heel stil van....

Natascha Bastein

8 years ago

Dit heb je zo mooi verwoord en het is zo herkenbaar

Liesbeth Kooiman

8 years ago

Jeetje, Kaat, ik had dit via je andere bron al eens gelezen, maar nu zie ik het in een ander daglicht.
Omdat mijn lief ziek is.
Dat van dat plannen maken en dat daarmee de seizoenen in elkaar over lopen... Wij kijken nu op tegen plannen maken.
We wachten een beetje gelaten af...
Er is steeds minder wat we samen kunnen doen...

Up&Down met Kaat

8 years ago

lieve... Show morelieve liesbeth
wat een vreselijke tijd moet je nu zitten.. Als plannen maken over gaat in het afwachten is het goed om herinneringen op te halen. Om elkaar te laten voelen dat jullie tijd samen een mooie tijd is. dankbaarheid voor die tijd, Met een lach en een traan.
voorbereiden op wat komen gaat is iets wat je niet moet proberen want het mogelijk ben ik achter gekomen. Hoe moeilijk het ook is geniet van elkaar.
ik wens jullie alle liefde toe.'
en je weet als ik wat kan doen,
dikke kus voor jullie

DC Staelens

8 years ago

Dat heb je erg mooi verwoord. Ik krijg de rillingen over me heen. Het is inderdaad een haast onbeschrijfbaar gevoel van gemengde gevoelens. Komende 13maart 1jaartje terug bijna stond ik totaal onverwacht eigenlijk bij mijn lieve schoonvader die aan het... Show moreDat heb je erg mooi verwoord. Ik krijg de rillingen over me heen. Het is inderdaad een haast onbeschrijfbaar gevoel van gemengde gevoelens. Komende 13maart 1jaartje terug bijna stond ik totaal onverwacht eigenlijk bij mijn lieve schoonvader die aan het overlijden was. In de middag waren we met hem naar het ziekenhuis gegaan en savonds pas was hij op een kamer. In de haast waren we ondergoed vergeten. En ik zei nog komt goed ik zie je zo weer ik breng het nog even langs heb je morgenochtend wat schoons. Toen ik daar terug aankwam vrolijk met de kleren. Werd ik meteen meegenomen en in een familie kamer gezet en werd vertelt het gaat even niet goed. De arts vertelt je zo meer. Daar zat ik onwetend wat er aan de hand was. Toen iemand me kwam halen liepen we de kamer waar hij net nog was voorbij. Door naar een onderzoekskamertje leek het op. Daar binnen gekomen kreeg ik het nieuws je schoonvader is op dit moment aan het overlijden. Dat moment en aanblik was onbeschrijfbaar. De arts zei ik laat je even alleen en ben zo terug. In alle haast en overrompeld heb ik al zijn kinderen gebeld . Maar het ging zo snel dat ze het niet hebben gered er tijdig te zijn. Ik kan je vertellen dat ik me heel klein voelde. Ik was blij dat hij niet aleen was. Maar tevens voelde ik me niet op mijn plek. Zijn kinderen hadden er moeten staan maar dat was op dat moment onmogelijk. Wat je beschrijft van de ademhaling is zo herken baar. En dan ineens verdwijnt het leven. Een onbeschrijfelijke stilte. De laatste diepe zucht. Heb het er best moeilijk mee gehad en nog wel. Onwerkelijk, nog steeds.

Up&Down met Kaat

8 years ago

wow das heftig om mee te maken... dat erg klein voelen snap ik heel goed.. bedankt voor je reactie. en 13 een dag om te doen wat goed voor jou voelt x