Het was ochtend, de geluiden op de gang verraadde het begin van de dag. De vroege dienst was binnen en hier en daar schuivelde iemand over de gang. Waarschijnlijk onderweg naar een bakje koffie en een peuk.

Ik zat op t randje van mn bed en keek door het raam naar de lege tuin. 
Kijken.... Ach ik staarde meer een beetje voor me uit.

Tranen, liters tranen. Stromend over mijn wangen via mn nek zo mn shirt in. Het gutste letterlijk uit mn hoofd. Een golf van intense pijn en verdriet was voelbaar vanaf mijn tenen tot mn kruin. Mijn huid deed zeer en mijn hele lichaam rilde zonder t koud te hebben.

"Het kon niet waar zijn. Het idee alleen al... 
Hoe kon mij dit nou gebeuren. Ben ik dan echt zó ver weg geweest. Heeft het dan echt allemaal alleen maar in mijn hoofd afgespeeld.."

Loading full article...

Knap van je dat je dat hebt gedaan, dat je je hebt laten opnemen. Ik ben weleens bang geweest dat ik dat zou moeten of bang om gek te worden... Maar ik denk dat je op een gegeven moment gewoon moet voor jezelf dan
je schrijft heel pakkend, ik ga je volgen.
Heftig hoe iets kan gaan ja .. t raakt je tot op t bot..de hoogte en de dieptepunten
himmelhoch jauchend und zum toten betrupt ofzoiets.. echt pfff
Alleen Intense mensen kunnen ook zo intens schrijven. Mooi geschreven Dank je voor het delen en veel sterkte....
Vind het altijd zo knap van jou hoe open je kan zijn xxx ben trots op jou
Indrukwekkend!
Heel veel sterkte.
Heel openhartig, sterkte.
Heel erg mooi geschreven!
Heftig... ♡
Heftig verhaal en mooi verwoord. Neem de rust en tijd voor jezelf.
wauw heftig, mooi geschreven hoor! xx
Wat heftig en wat goed geschreven