Vandaag is het World Bipolar Day.
De dag van de Manische Depressieve onder ons.
De dag waar bewustwording omtrent deze stoornis centraal zou moeten staan. Helaas heb ik in de media er niets over terug zien komen. En dat, terwijl het zo'n belangrijk thema is. Er zijn mensen die lijden in stilte. Mensen die zelf deze diagnose hebben en hierbij ook hun omgeving.
Ik gooi vaak van alles over mijzelf (of hoe het mij gaat)het wereld wijde web op. Geen schaamte, geen terughoudendheid. Het moet niet nodig zijn om hetgeen wat mij, Kaat maakt onder stoelen of banken te steken.
Mensen die mij kennen ,weten dat ik dit niet eens zou kunnen al zou ik het willen.
Hoe mijn pet staat, is van mijlenver in te schatten zodra je mij ziet. What you see, is what you get! Niks meer, Niks minder.
Ik hoop dat er een tijd komt dat mensen, die psychisch eenmaal anders in elkaar zitten dan de massa, kunnen zijn wie ze zijn. Vooral kunnen zeggen waar ze last van onder vinden. Dat er voor iedereen een plek is waar hij of zij met hun kwaliteiten kunnen pieken i.p.v de stemming.
Dat familie of naasten ook kunnen ventileren wat ze allemaal meemaken in de "wondere" wereld van psychische ongemakken. Zonder hier op aangekeken te worden. Of hierdoor vermeden worden.
Want laat ik niet vergeten hoe ontzettend onmogelijk ikzelf kan zijn voor de mensen om mij heen. Hoe lastig het is om de ups en de downs bij te houden. De stemming die plots omslaat. Of de spanning die om te snijden is. Dat het nooit eens het zelfde gaat. Nooit wetend hoe er gereageerd wordt. Of nachten bezig, het vele praten. Het totaal uitputten van jezelf totdat je psychotisch word. Het energie zuigende effect wat dit op je familie heeft. Dit alles, vaak in stilte, incasseert mijn omgeving de meeste "klappen" van mijn wisselende gesteldheid.
Aan mijn vrienden die soms maanden niets van me horen, die mij niet kunnen bereiken en ondertussen blijven. En helpen waar ze kunnen. Waar ik kan zijn hoe ik kan zijn. Waar niets hoeft en niet alles mag ;)
Ik denk aan hen, die blijven op de momenten dat ik dit het minst verdien.
En of er slingers hangen, op een dag zoals deze?
Tja dat ligt er dus maar net aan!
