25 jaar geleden werkte ik in een asiel. Regelmatig kwam pitbull Reno binnen als zwerver. Reno was een hele lieve hond voor mensen, maar helaas was hij van een junk en kreeg geen eten, waardoor hij zich vergreep aan een schaap. Elke keer weer liep hij weg om eten te zoeken, en elke keer weer kwam hij bij ons terecht. Zijn baasje kwam hem steeds weer ophalen na een paar dagen.

Zoals veel pitbulls kon Reno niet met andere honden overweg. In die tijd was de rad-wet nog van kracht. Ongecastreerde, ongeregistreerde pitbulls mochten niet geplaatst worden, maar moesten afgemaakt worden. Soms namen we die wet niet zo nauw, en maakten er op papier een stafford van. Dan was er niets aan de hand, maar Reno was helaas wel geregistreerd, maar niet gecastreerd, dus konden we dat met hem niet doen. Op een dag kwam de junk Reno niet meer halen en na 2 weken werd hij eigendom van het asiel. Elke dag wandelde ik met hem en knuffelde hem suf. Hij was zo lief!

Toen kwamen er eisen van de gemeente. Reno mocht niet meer uit worden gelaten, want hij was gevaarlijk. Hij mocht niet meer uit zijn hok. Toen hij uit frustratie snauwde naar een voorbij lopende hond werd het nog erger. Er kwam gaas en prikkeldraad rond zijn hok.

Ik had toendertijd een sleutel van het asiel, en had ik iemand geweten waar hij veilig was geweest, dan had ik Reno gestolen, maar het pitbull bevrijdingsfront was net opgeheven, en ik was 19 jaar oud. Ik wist niet wat ik moest doen. Iedereen wist wat eer uiteindelijk met Reno zou gebeuren, maar niemand wilde de beslissing nemen. Deze ellende duurde maanden, en Reno kwijnde weg.

Op een dag werd ik zo boos en verdrietig. Ik heb de beheerders van het asiel gesmeekt om de beslissing te nemen. Beter dood dan dit lijden. Ze stemden ermee in. De dierenarts kwam, en Reno is in mijn armen ingeslapen. Na al die jaren ben ik mijn frustratie en verdriet nog steeds niet kwijt. Terwijl ik dit schrijf springen de tranen weer in mijn ogen.

Loading full article...

jeetje, wat heftig...
Wij ontmoeten dezelfde vooroordelen met onze Engelse Stafford Stef. Mensen die hun hondje optillen als ze onze hond zien. Vreselijk. Stef heeft nog nooit iemand kwaad gedaan en wil alleen maar spelen en knuffelen. Natuurlijk blijft het een hond en houd ik... Show more
Dat een hond de kans krijgt om te bijten ligt zeker aan de eigenaar, maar de wil om te bijten helaas niet. Hond-intolerantie zit in een aantal rassen. Bijna alle molossers hebben dit, en een aantal terriërs. Als je een sociale hond wilt, moet je deze rassen ... Show more
Ik vind het verschrikkelijk wat ze Reno en andere honden hebben aangedaan!
Mensen moeten inderdaad leren, beter voor hun dieren te zorgen. Ze zien het als een ding, dat makkelijk vervangbaar is. Maar voor ons zijn onze hondjes onze kinderen en ze krijgen dan ook al de liefde die ze nodig hebben.
Erg triest! Echter is deze wet er niet gekomen zonder reden. Van pitbulls is bekend dat zij gevaarlijk kunnen zijn. En elk dier kan je zo vals maken als je zelf wil. Daar ligt een verantwoordelijkheid bij de eigenaar van de hond, het is triest als de ... Show more
Elk dier kun je inderdaad zo vals maken als je wil. Dat zegt dan ook NIETS over het dier maar ALLES over de mens.
Deze wet heeft geen zin of nut, een heel ras uitroeien, doet een beetje aan de holocaust denken, vind je niet?
More replies (1)