Codependents en narcisten

Narcissist Abuse Syndrome. Wat het is en hoe kun je het het overwinnen.

Een narcist kan alleen schade doen aan iemand die in de relatie blijft.

En de enige persoon die dat doet is de codependent.

Codependents en narcisten trekken elkaar aan als magneten.

Een codependent blijft in de relatie en denkt dat hij/zij de ander kan veranderen,

hun idee van liefde is in de relatie te willen blijven met de hoop dat ze uiteindelijk de liefde zullen krijgen waar ze naar verlangen, maar die zullen ze nooit krijgen.

Een gezonder iemand stopt ermee, maar de codependent blijft in de relatie.

En ze worden mishandeld en verwaarloosd en beroofd van alles wat ze verdienen te krijgen.

In de kern van het 'narcissist abuse syndrome' is het verlangen van de codependent om iemand te veranderen die niet veranderd kan worden,

die niet veranderd wil worden, en waarschijnlijk nooit zal veranderen.

En toch blijft hij/zij in de relatie.

Waarom blijft iemand die steeds weer gekwetst wordt en verwaarloosd wordt in de relatie bij die persoon en noemen ze die partner hun geliefde en hun beste vriend(in)?

Dat komt doordat er iets onderweg met de codependent is mis gegaan.

De oorzaak van 'narcissist abuse syndrome' kan gevonden worden in de jeugd.

Codependents zijn opgegroeid met een narcistische ouder.

En al heel jong beseffen zulke kinderen dat ze, om liefde te kunnen krijgen, steeds een strategie moeten bedenken,

waarmee ze die ouder een goed gevoel kunnen geven en ervoor kunnen zorgen dat ze zorg en aandacht krijgen.

Zo leren die kinderen al heel vroeg dat ze alleen liefde kunnen krijgen als ze hun ouder pleasen en tevreden stellen.

Terwijl kinderen zouden moeten opgroeien in een omgeving waar ze zichzelf kunnen zijn en zich geliefd weten zoals ze zijn.

Een kind dat leert pleasen en zorgen voor de ander om zelf liefde te krijgen voelt zich later als volwassene aangetrokken tot de narcistische persoonlijkheid, omdat dat vertrouwd voelt.

Narcissist abuse syndrome is een relatie type van een codependent die zich niet bewust is dat hij/zij een gebrek aan zelfliefde,

zelfvertrouwen en eigenwaarde heeft en gelooft dat de narcist hem/haar dat kan geven.

Maar alleen door de problemen van de narcist te helen of op te lossen. Wat nooit zal lukken.

Voor de heling hebben ze nodig:
- erkenning dat ze mishandeld zijn/worden
- inleving, medeleven voor hun pijn (gestructureerd, geen grenzeloze empathie) 
- structuur en grenzen
- praten over de filosofie van het leven (wat is goed en niet goed, codependents geven vaak grenzeloos)

Een therapeut die begrijpt dat codependentie een manifestatie is van onopgelost trauma.

De verslaving zuigt je in een manier van leven en een gedragspatroon dat schadelijk en pijnlijk is en

waarvan je weet dat het niet goed voor je is maar je denkt dat je het onder controle hebt,

en het geeft je op een bepaalde manier een goed gevoel.

Codependentie heeft de kenmerken van een verslaving.

Je doet iets waarvan je weet dat het je een geweldig gevoel geeft en waarbij je het gevoel hebt dat je het onder controle hebt, maar uiteindelijk heb je dat niet.

En het heeft gevolgen.

En ondanks je beloften en ondanks je schaamte, ondanks gevoelens van ongemakkelijkheid (gene) en depressie, ga je door met hetzelfde gedrag.

Het is een cirkel. Je probeert iets te bereiken wat je nooit onder controle kunt krijgen,

en wat je nooit echt een goed gevoel zal geven.

En je houdt jezelf voor de gek dat het dat wel doet en je kunt het niet onder controle krijgen.

In de therapie voor de genezing van de codependentie moet je kijken naar kindertijd trauma,

want dat is wat je steeds opnieuw dwingt dat te doen wat schadelijk en pijnlijk voor je is, maar waarvan je denkt dat het uiteindelijk goed voor je is.

Dat is de ervaring van het kind dat je was.

Dus om dat proces te keren, of om dat op te lossen heb je veel geduld en toewijding nodig en een heel goede therapeut,

die je meeneemt in onderdrukte en verdrongen herinneringen.

Die traumatische ervaringen in je jeugd zijn opgeslagen in je geest.

Vooral in je lymbische syteem en je amygdala (primitieve hersenen).

De sleutel naar genezing is zelfliefde.

Kinderen die worden opgevoed door toegewijde ouders ontwikkelen zelfliefde.

Mensen met narcissist abuse syndrome hebben nooit geleerd van zichzelf te houden.

In feite hebben de narcist én de codependent beiden geen zelfliefde.

Aangezien narcisten meestal geen therapie zoeken, wil ik vertellen hoe codependents voor zichzelf kunnen zorgen,

kunnen helen, en kunnen leren de kracht te voelen om de narcissist abuse syndrome te overwinnen, en meer nog, om de narcist te weerstaan.

Zelfliefde is de kern van alle psychisch gezonde mensen.

Als je zo iemand bent die psychisch gezond is, zul je niet eens weten dat je van jezelf houdt.

Het zal de basiskern zijn van je persoonlijkheid.

De codependent heeft dat helaas niet.

Die heeft dat nooit kunnen ontwikkelen.

Hoe ze dat kunnen veranderen?

Door therapie en door het helende proces van hun trauma.

Ze kunnen dat deel van henzelf helen dat ervoor heeft gezorgd dat ze niet van zichzelf konden leren houden.

Want als je van jezelf houdt en respect en zorg hebt voor jezelf zul je geen narcissist abuse syndrome tolereren.

Je zult er absoluut niet in mee gaan.

Maar het is heel moeilijk om zelfliefde op te bouwen, als dat er nooit is geweest.

Daarvoor is therapie nodig en spirituele voeding en vervulling.

Veel oefenen en leren wie je bent en wat je een goed gevoel geeft over jezelf.

Een van mijn geliefde gezegdes van George Eliot is: 'het is nooit te laat om de persoon te zijn die je bedoeld bent te zijn'.

We kunnen aan onszelf werken, en groeien, en de persoon worden die we bedoeld zijn te zijn.

Met toewijding en zelfliefde.

Pathologische eenzaamheid.

Bij het ontwikkelen van zelfliefde is dit het moeilijkste wat ze tegenkomen.

Het is het ontwenningsverschijnsel van codependentie en het meest beangstigende verschijnsel dat de codependent moet ondergaan wanneer ze een nieuw zelfgevoel ontwikkelen.

Ze kennen niet de ervaring van alleen zijn en je geaard en gelukkig en veilig voelen.

Het is net als met afkicken en herstel van alcohol of cocaïne,

dan ga je door een verschrikkelijke tijd, waarbij je pathologische eenzaamheid zult ervaren,

en je moet je therapeut vertrouwen en je hogere macht en iedereen waarvan je het gevoel hebt dat hij/zij je helpt om hier van af te komen,

van je kindertijd trauma en je codependentie.

En als je door die hel van pathologische eenzaamheid heen bent,

en je bent op de weg van het oplossen van de problemen die de codependentie in je heeft gecreëerd,

zul je niet alleen zelfliefde leren, dat voelen en ervaren en het praktiseren en 'leven',

maar de pathologische eenzaamheid zal er nooit meer zijn.

En het zal je herstel en je emotionele stabiliteit en je vermogen om van jezelf te houden niet meer bedreigen.