en zoals je op dit plaatje ziet..zo is het dus ook en daardoor kun je jaren en jaren  en zelfs haast levenslang de klos blijven als je jezelf niet durft te voelen..de pijn niet onder ogen  wil komen.

Je denkt dat de pijn dan weer  zo heftig boven zal komen als dat hij had geweest ware het niet dat je geestelijk uit je lichaam stapte omdat het te erg voor de belevingswereld was waar je toen in zat.

Al doende merk ik dat er wel degelijk een groot verschil is..je zit  zowiezo in een veilige ruimte en na die anderhalf uur kun je de deur weer uit en ben je..zoals in mijn geval..de stoere sterke weer...wel erg moe ff.

Leuk is om te ontdekken, in ieder geval nu voor mij...dat waar ik dus mijn hele leven geen traan durfde te laten gaan..de angst  voor de brullende leeuw die diep in mij verscholen leek te zitten.. lang zo beangstigend niet blijkt te zijn  als ooit  gedacht. ja hoor.. dit keer kwam ik  weer iets dieper met mijzelf in dat stuk terecht.. t was zelfs een paar keer zo vervelend dat ik bijna dacht te stikken.. klik..de lampjes stopten en hup..k had weer lucht..kom maar op ...laat maar komen en weer gaan..wat een wonder zoiets te ondervinden kunnen en helemaal te durven.Gebalde vuisten..k had  het gevoel wellicht als een dader...zomaar even een paar tellen en dan weer voorbij..dat   enorme boze gevoel...totaal nieuw voor mij.. lachen/huilen/geestelijk uitstappen en jezelf weer terug roepen.. jeetje waar was ik al die jaren

Zomaar een stukje over EMDR hoe het kan werken

Loading full article...