Dissociatie, is een geestesgesteldheid waarin bepaalde gedachten, emoties, waarnemingen of herinneringen buiten het bewustzijn  worden geplaatst, tijdelijk niet 'oproepbaar' zijn of minder samenhang vertonen.

Letterlijk betekent dissociatie 'ontkoppeling' of 'uiteenvallen'. 

Het is een zeer alledaags verschijnsel: iedereen verliest bijvoorbeeld wel eens de aandacht voor zijn omgeving als hij zeer geconcentreerd met iets bezig is en iedereen heeft weleens een dagdroom. 

In deze zin is het gewoon een mechanisme om tot rust te komen, een afweermechanisme .

In mijn geval komt er nog iets bij:

Toen ik indertijd  in ernstig bedreigende situaties kwam, niet kon vluchten en niet kon vechten, kon mijn geest zich hierdoor tijdelijk onttrekken aan de realiteit die onacceptabel was... 

dus ook NU nog zijn die herinneringen aan deze ernstige gebeurtenissen weg in gevoel en geheugen

Nu..  jaren later dus, tijdens de EMDR therapie treden  ook dissociaties op, 

het even 'weg' zijn om te voorkomen dat ik het mij herinner. 

Hier  werk ik dus aan om erbij te blijven

Dit wegdrukken van alles vreet mijn totale energie haast op.. 

Het eronder houden vergt dus heel veel van mij en ieder ander die ermee behept is

Dissociatie komt onder meer voor als symptoom van PTSS...en daar had ik toen erg veel last van.

en wat ben ik een enorm krachtig persoon gebleken..

er was heel erg veel wat zo in de diepste spelonken van mijn geheugen verstopt moest worden.

en er dus ook krachtig en positief bij te blijven

Gaande de jaren heb ik er van alles voor gedaan en dacht van dit akelige verleden af te zijn.

Heb  drie soorten hypnose gedaan, cranio sacraal- reiki- klassieke homeopathie en heel veel meer 

het voelde als een cadeau aan mijzelf steeds...helen / verder spelen .

Mijn lichaam bleef praten- ME was al jaren terug genoemd.. mij er ook maar nooit druk om gemaakt

en van de extreme moeheid ..ach.. veel rustpunten pakken en als dat niet kon..  wakker  liggen..hele nachten.

Nooit mij hier echt druk om gemaakt..na wat dipdagen..wist ik dat de zon altijd weer zou gaan schijnen en kon 

juist omdat ik zo geweldig  kan dissociëren snel weer in de positieve kracht terug komen

Mijn kijk op het leven is daardoor wel sneller bewust geworden   en daardoor  vaak zomaar gelukkig met niets.

Heerlijk in een Zijns gevoel verblijven- intens genieten- dankbaar- tot  er  een laatste  shock bovenop kwam en ik uit mijn lood raakte..  natuurlijk wel net na mijn  6 e hartoperatie in 1 jaar tijd..je bent dan  een stuk minder sterk en zeker omdat ik de drie jaar daarvoor met die continue infarct achtige pijn  rond liep.

De klap kwam hard aan..mijn cadeau uiteindelijk...blijkt nu

de muur moet om.. en toen het revalidatie centrum zei- jouw spieren staan op vluchten/ vechten..viel het kwartje