Het mooiste hart

Het mooiste hart
 
Op een lange weg, bestaand uit vele hobbelige stenen, loopt een vrouw.
Het enige wat de vrouw bij zich draagt is haar hart.
Vol trots draagt ze deze dan ook voor zich uit en roept, 'Ik heb het mooiste hart van iedereen'.
Maar als mensen die ze passeert naar haar hart kijken roepen deze naar de vrouw dat haar hart helemaal niet mooi is.

De vrouw loopt door op de weg en roept 'Ik heb het mooiste hart van iedereen'.
Weer word er geroepen dat ze geen mooi hart heeft.
Dit proces herhaalt zich nog een paar keer totdat er een jonge man op haar afkomt en vraagt, 'Waarom roept u dat? Uw hart is helemaal niet mooi, het staat vol met littekens en er zitten gaten in, de mijne is veel mooier, er is geen kras of gat te zien'.

'Wel beste jongen' antwoord de vrouw, 'Jou hart mag er dan wel perfect uit zien maar elke ongelijkheid die je op mijn hart vind staat voor een persoon die ik mijn liefde heb gegeven, een stukje uit mijn hart. Soms krijg ik niks terug, dat verklaard de gaten maar veelal worden die gaten ook weer opgevuld door een stukje hart van mensen die mij een stukje van hun hart schonken. Dit past natuurlijk niet zo perfect als mijn eigen stukje hart, vandaar dat je de littekens ziet. Nooit zou ik willen ruilen met jou hart. Want elk litteken, elk gat staat voor een persoon die ik mijn liefde heb gegeven en die op zijn beurt weer liefde terug gaf of juist een les '.

De jongeman was geraakt door de woorden van de vrouw en met tranen in zijn ogen pakte hij vervolgens een mes en sneed daarmee een stuk uit zijn toen nog ongeschonden hart. 'Voor u' zei de jongeman tegen de vrouw. Geïnspireerd door haar verhaal begon de jongeman te lopen en hield zijn hart vol trots voor zich uit. En ook al zag deze er niet langer meer perfect uit toch riep de jongeman,'Ik heb het mooiste hart van iedereen'.

*S.p...*