Geluk zit in je zelf...
Op een dag liep Jonas door een dichtbegroeid bos heen. Met zijn hoofd naar beneden gericht beweegt hij zich stap voor stap door de dichte begroeiing voort. Niet meer wetend waar hij vandaan kwam of waar hij naar toe gaat. Jonas is geen gelukkig man, hij heeft zoveel pech gehad in zijn leven dat hij het ongeluk kan voelen branden in het diepte van zijn hart. Uren lang doolt Jonas door de dichte begroeiing heen. Dan staat hij abrupt stil, zijn borstkas gaat op en neer door het harde kloppen van zijn hart. Hij weet het niet meer. Jonas heft langzaam zijn hoofd omhoog en begint voorzichtig om zich heen te kijken. Wat hij ziet doet alle negativiteit vervagen en laat Jonas plots stralen. Daar aan zijn voeten in het dichtbegroeide bos ligt een prachtig mooi veld beschenen door de zon, een veld gevuld met klavers van vier. Sinds lange tijd voelt Jonas zich weer fijn, hij heeft eindelijk het geluk gevonden. Zeker van zichzelf plukt hij de mooiste klaver van vier die hij vinden kan en stopt deze in het borstzakje van zijn blouse. Nu zal hij altijd het geluk bij zich dragen en voelt zich dan ook de gelukkigste man op aarde.
Jaren later na het vinden van het 'geluksveld' is Jonas nog steeds een gelukkig man. Hij is in de tussen tijd gelukkig getrouwd en heeft twee kinderen, een jongen en een meisje. Vol trots verteld hij zijn kinderen over het klavertje van vier en hoe het hem geluk brengt, hij laat zijn klaver dan ook graag zien. Tot op een dag zijn klaver verdween. Nergens was hij meer te vinden en voor het eerst sinds jaren voelt Jonas zijn ongeluk weer opborrelen. Hij gaat terug naar het dichtbegroeide bos, opzoek naar het veld gevuld met klavers van vier, hij moet zijn geluk vinden. Hoe hard Jonas ook zijn best doet, hij vind het veld niet.
Na dagen in het dichtbegroeide bos gezocht te hebben naar het veld gevuld met klavers van vier, dat Jonas zo gelukkig maakte, keerde hij met zijn hoofd naar beneden hangend terug naar huis. Terug naar zijn vrouw en zijn twee kinderen om te vertellen dat hij zijn geluk kwijt was en daarmee weer een ongelukkig man is. Maar de thuiskomst van Jonas was anders dan hij verwachtte. Bij het weerzien van zijn gezin beginnen zijn ogen zich te vullen met vocht en pakt zijn geliefden stevig vast. Tranen rollen over de wangen van Jonas. Niet omdat hij zich verdrietig voelt maar tranen van blijdschap. Zijn vrouw, zijn kinderen, het laat Jonas van binnen uit doen stralen en opnieuw voelt Jonas zich de gelukkigste man op aarde. Hij weet nu dat geluk niet in een klaver zit verscholen, zelfs niet als het een klaver van vier is. Geluk zit in jezelf!
