Klavertje vier
Geluk zit in je zelf...
Op een dag liep Jonas door een dichtbegroeid bos heen. Met zijn hoofd naar beneden gericht beweegt hij zich stap voor stap door de dichte begroeiing voort. Niet meer wetend waar hij vandaan kwam of waar hij naar toe gaat. Jonas is geen gelukkig man, hij heeft zoveel pech gehad in zijn leven dat hij het ongeluk kan voelen branden in het diepte van zijn hart. Uren lang doolt Jonas door de dichte begroeiing heen. Dan staat hij abrupt stil, zijn borstkas gaat op en neer door het harde kloppen van zijn hart. Hij weet het niet meer. Jonas heft langzaam zijn hoofd omhoog en begint voorzichtig om zich heen te kijken. Wat hij ziet doet alle negativiteit vervagen en laat Jonas plots stralen. Daar aan zijn voeten in het dichtbegroeide bos ligt een prachtig mooi veld beschenen door de zon, een veld gevuld met klavers van vier. Sinds lange tijd voelt Jonas zich weer fijn, hij heeft eindelijk het geluk gevonden. Zeker van zichzelf plukt hij de mooiste klaver van vier die hij vinden kan en stopt deze in het borstzakje van zijn blouse. Nu zal hij altijd het geluk bij zich dragen en voelt zich dan ook de gelukkigste man op aarde.
