30 Days Blog Challenge - dag 5

We ergeren ons best wel vaker aan iets of iemand, ik denk dat geslacht daar niet altijd iets mee te maken heeft. Dus ik ga deze blog niet opsplitsen in mannen en vrouwen, zo voelt er zich misschien niemand meer aangesproken dan iemand anders, let's go! Ik weet niet precies of dat wel de bedoeling is van deze vraag/opmerking, maar we nemen het risico.

Ergernis 1
Wie wel eens gebruik maakt van het openbaar vervoer, zal zich vast een reeks ergernissen herinneren. Laten we dan maar beginnen met de - voor mij - grootste ergernis in trein/tram/bus: mensen die denken dat ze in hun eentje in een wagen of in een bus zitten en zich gedragen alsof ze thuis in hun woonkamer zitten: ze kijken een filmpje met het volume op maximum, zitten luidkeels te bellen of hebben wel een mp3-speler mét oortjes maar zorgen er toch voor dat jij ieder nummer woord voor woord kunt meezingen. Leuk als je net voor die rit bedacht had je spannende thriller verder te lezen (lukt niet, echt niet).

Ergernis 2
Ik vind het helemaal niet leuk wanneer mensen te laat komen op een afspraak. Daar wordt vandaag de dag nogal nonchalant mee omgegaan. Vroeger - voor de mobiele telefoon het levenslicht zag - moest je wel op die plaats van afspraak staan op het afgesproken uur want je kon de persoon waarmee je had afgesproken niet bereiken eens die het huis had verlaten. Nu is het allemaal veel makkelijker geworden: je stuurt gewoon een berichtje: ik haal het niet, ik zal een beetje later zijn. Dat is niet fijn, zeker niet als je zelf veel belang hecht aan op tijd komen en als jij dus wél daar staat op het uur dat eerder werd overeengekomen. Maar wat het nog ergste is aan heel deze ergernis: meestal verwittigen ze niet eens en moet je gewoon ondervinden dat ze niet op tijd zullen zijn. Zelfs als je thuis op iemand wacht, is het vervelend. Want je begint niet meer aan die strijk of aan de vaat omdat ze er elk moment (zouden) kunnen zijn.
Ik denk dat ik weet hoe dat komt: er zijn hoogstwaarschijnlijk te weinig middelen om iemand op de hoogte te houden. Of keuzestress: sms, whatsapp, messenger...

Ergernis 3
Dat zal voor iedereen wel herkenbaar zijn: we ergeren ons allemaal wel aan bepaalde geluiden. Maar ik vind snurken (of zeer zwaar ademhalen) heel vervelend. Als er zo iemand naast me ligt, doe ik geen oog dicht. Gelukkig hebben ze daar iets goeds voor gevonden: oordoppen. Welkom nachtrust! :)

Ergernis 4
Ik stoor me ook aan vrouwen (of mannen) die heel fel bezig zijn met hun uiterlijk. Ik ben nogal van het principe: douchen, tanden poetsen, kleren aan en klaar! Uren in de badkamer bezig zijn en oeverloos gepraat over allerlei poedertjes en producten voor de huid... nee, dank je wel.
Vroeger had ik een collega die over niets anders kon praten dan over haar haren en haar nagels. Boring.

Als je er netjes uitziet en proper voor de dag komt, vind ik dat prima. Je wordt voor mij niet beter met 3 lagen make-up op je gezicht. Doe maar lekker naturel!

Ergernis 5
Als je aan de kassa staat van de supermarkt en je wil snel heel even in je middagpauze iets te eten halen... dan staat er steevast iemand voor je (meestal iemand die een gezegende leeftijd heeft bereikt en dus al lang niet meer aan het werk is) die op ieder uur van de dag (waarop het dus ook minder druk is) kan gaan winkelen, maar toch besluit om dat OP de middag te doen. Uiteraard wil hij of zij dan uitgebreid winkelen en legt die persoon de hele band vol boodschappen om dan bij het afrekenen te betalen met ALLE mogelijke muntjes die ze maar kunnen vinden in hun geldbeugel.
Mijn pauze duurt echt niet lang, echt niet... schiet op!