Wanneer je boos bent op je kinderen omwille van hun gedrag is de eenvoudigste manier om hen een lesje te leren een manier van straffen te gebruiken. Je kunt hen dan bijvoorbeeld naar hun kamer sturen, hun favoriete speeltjes wegnemen of hen zelfs een tik geven. Misschien lijkt het voor jou dan wel zo dat je je doel bereikt hebt en het slechte gedrag hebt weten te stoppen, maar psychologen zeggen dat straffen enkel leidt tot tijdelijke resultaten. Ze zeggen dat er betere alternatieven bestaan die doeltreffender zijn op lange termijn.
Maar waarom is het nu beter om je kind niet te straffen en hoe pak je het dan wel aan?
Waarom is straffen slecht voor jou en voor je kinderen?
1. Het betekent dat je te fel reageert
Meestal voel je de drang om te straffen wanneer je kind - bewust of onbewust - je kwetst met wat ze doen. In dit geval is het erg moeilijk kalm te blijven, dus geef je hen een koekje van eigen deeg zodat ze net als jij die pijn ervaren.
Deze uitbarsting van negatieve emoties hebben een effect op jou én op je kind en kan serieuze gevolgen hebben, zoals het nalaten van geestelijke wonden.
2. Het is lui gedrag
3. Het weerhoudt je kind ervan zelfdiscipline te ontwikkelen
Het belangrijkste doel van opvoeden is een persoon grootbrengen die er klaar voor is om eigen beslissingen te nemen gebaseerd op hun eigen ervaringen. Maar als je je kinderen vaak straft en hen niets vertelt over de gevolgen van hun daden, zijn ze niet in staat om te begrijpen wat goed is en wat slecht is en wat er mis mee is om hun eigen denkpatronen te gebruiken in de toekomst.
Deze kinderen hebben meestal geen zelfdiscipline of geen gevoel voor empathie omdat niemand hen deze essentiële dingen heeft aangeleerd. Ze weten enkel dat er een deel van hen is dat slecht is of ongewenst en dat hun ouders daar niet van houden.
4. Het verandert het gedrag van je kind niet
Kinderen kunnen niets leren wanneer ze bang zijn, zich niet gerespecteerd voelen of zich als een rebel gedragen. En dat is net hoe ze zich voelen wanneer jij hen straft. Dus zelfs als je denkt dat je hen door te straffen gepast gedrag aanleert, stuur je hen eigenlijk één eenvoudige boodschap door: 'Je hebt iets verkeerd gedaan en dat is het gevolg van je slecht te gedragen.'
Deze boodschap zet een kind in een vervelende positie omdat ze niet in staat zijn uit te vissen wat dan precies wel gewenst gedrag is. Daardoor kunnen hun negatieve emoties wel de kop ingedrukt worden maar komt die weer naar boven wanneer de situatie zich herhaalt.
5. Het geeft je kind een lager zelfbeeld
6. Het promoot angst
De volgende keer dat je je kind wil straffen, stel je jezelf dan eens een eenvoudige vraag - wil je dat ze bang zijn van jou? De kans is groot dat je antwoord hierop 'nee' zal zijn. Het punt is dat straffen altijd een relatie gebaseerd op angst creëert. In deze relatie worden kinderen angstig omdat ze zich zorgen maken over wat hun ouders zullen doen als ze ongepast gedrag opmerken.
Natuurlijk is het mogelijk dat jouw kinderen zich als engeltjes gedragen wanneer je in de buurt bent, maar dat is dan omdat ze bang zijn en niet omdat ze zich zo willen gedragen of geleerd hebben uit de fouten die ze eerder gemaakt hebben. Achter je rug om zullen ze zich nog steeds zo gedragen.
7. Het verpest je relatie
Straffen hoort simpelweg niet thuis in een liefdevolle relatie. Integendeel, het creëert een muur tussen jou en je kinderen. De muur van misverstanden en verborgen agressie zorgt ervoor dat beide partijen ongelukkig zijn en zich ontevreden voelen met hun rol in het gezin.
Straffen vermindert ook de doeltreffendheid als ouder. Als je kinderen groter worden, zullen ze niet naar je toekomen wanneer ze nood hebben aan hulp of advies. Ze zullen elders op zoek gaan naar liefde, en dat is daarvoor niet altijd op de juiste plaatsen of bij de juiste mensen.
8. Het verwelkomt rebellie
Straffen kan ook helemaal niet helpen omdat het leidt naar de verkeerde emoties. Wanneer jouw kind iets slechts doet, dan kan je verkiezen dat ze zich daarover schuldig voelen en wil je hun gedrag veranderen, verbeteren. Maar ze voelen zich afgewezen en gaan zich daardoor nog slechter gaan gedragen.
De reden hiervoor is vrij eenvoudig - een autoritaire stijl van opvoeden met frequent straffen, zorgt ervoor dat ze jou pijn willen doen en verschrikkelijkere dingen gaan bedenken over hoe ze jou de volgende keer te grazen kunnen nemen.
9. Het geeft aan dat macht alles kan oplossen
In de ogen van je kinderen ben je de grootste bron van macht en autoriteit. Dus als je dit gaat misbruiken, zullen ze denken dat dit oké is en dat dit nu eenmaal de manier is hoe de wereld draait.
Dit gedrag is het perfecte recept voor pesten - op hun beurt kunnen je kinderen ook geneigd zijn om hun kracht en macht te tonen tegenover diegenen die zwakker zijn of kleiner zijn dan hen, omdat ze denken dat ze eender wat kunnen gedaan krijgen of kunnen krijgen door hun kracht te gebruiken.
WAT KAN JE DAN WEL DOEN IN PLAATS VAN TE STRAFFEN?
-
Denk strategisch.
Als je weet dat kind algauw lastig gaat doen wanneer je boodschappen aan het doen bent, probeer dan de dingen vooraf in te plannen - breng iets mee om hun aandacht af te leiden, zoals bijvoorbeeld wat speelgoed.
-
Toon hen je liefde.
Wanneer je kind een woedeaanval heeft, moet je soms enkel tegen hem of haar zeggen: 'Ik zou nu zo graag een knuffel willen.' In dit geval bestaat de kans dat je kind vergeet waarom ze zich zo gedragen en naar je toekomen om je te tonen hoeveel ze van je houden.
-
Gebruik korte time-outs.
De gouden regel is hier: 1 minuut per levensjaar. Dus een kind van vier jaar, krijgt een time-out van vier minuten. Deze korte periode geeft jullie allebei de gelegenheid af te koelen en te bekijken hoe de dingen beter aangepakt kunnen worden.
-
Ga op zoek naar de reden voor hun wangedrag.
Praat met je kinderen wanneer ze goedgezind zijn en vraag hen waarom ze zich op dat moment zo hebben gedragen. Er zou wel eens een goede reden kunnen zijn voor hun gedrag, en hoogstwaarschijnlijk zullen je kinderen er klaar voor zijn om dit met jou te delen, maar dat kan alleen als jij er ook klaar voor bent om naar hen te luisteren.
-
Bepaal samen de regels.
De volgende keer dat je in discussie gaat over de klusjes die ze moesten doen maar alweer niet gedaan hebben, gedraag je dan niet als een autoritaire ouder die altijd gelijk wil halen. Laat de kinderen zelf de regels bepalen. Ze zouden hun eigen klusjeskaart kunnen maken en hun aantal uren tv zelf kunnen begrenzen. Op deze manier leren ze ook zelfdiscipline.
-
Leer hen zich te verontschuldigen.
Wanneer je kind de aap uithangt, is het heel gemakkelijk om je geduld te verliezen en lelijke, harde woorden te gebruiken. Maar als je het gevoel hebt dat je te ver bent gegaan, haal dan diep adem, zeg dat je een fout hebt gemaakt en dat je spijt hebt. Aan je kinderen laten zien dat iedereen fouten maakt en hen leren te verontschuldigen hiervoor, is heel belangrijk.
-
Praat met hen over het nemen van verantwoordelijkheden voor wat ze doen.
Je kind straffen omdat hij of zij per ongeluk een glas melk heeft omgestoten, is niet de beste manier om iemand op te voeden. Maar hen tonen dat ze verantwoordelijkheid moeten nemen voor de dingen die ze doen en moeten helpen om alles op te ruimen is dat wel.
Foto's: pixabay
