Keek op mijn week
Gemengde gevoelens...
Het voelt raar....
Een bewogen week, een week van uitersten. Heen en weer geslingerd worden tussen emoties. Hoe flexibel ben je? Ik ben niet van elastiek. Toch zit er wel rek in mij en beschik ik over een behoorlijk aanpassingsvermogen. Ik kan gerust stellen het is en wordt één van de meest bizarre weken uit mijn leven.
Deze week begon mooi. Jarig zijn. Niets is zo mooi als jarig zijn. Zo denk je als kind en het kind in mij denkt er nog steeds zo over. Een jaar er bij mag gevierd worden en dat heb ik dan ook afgelopen zondag op gepaste wijze, ingetogen gedaan. Laten we wel wezen. We worden toch een dagje ouder. Het herstelvermogen scharniert wat minder soepel.
Maandag start je dan met een knoop in je maag, fris aan een nieuwe week. De week waarvan je weet dat je werkgever geen gebruik meer van je diensten wil maken. Het zij zo. Het waren twee mooie jaren waarin ik veel heb mogen bijleren en lieve en geïnteresseerde mensen heb leren kennen. Het wordt een week van afscheid nemen althans dat denk je.
