Aftellen met Stip... donderdag 5 december...

Vandaag was een dag die op zijn minst als een hindernissenparcours kan omschreven worden...
Nadat ik vanmorgen mijn bus had gemist en een half uur later gelukkig wel een bus had, begon ik aan een tocht vol onvoorziene omstandigheden. Een latere bus betekent ook een trein later nemen maar daar had vadertje vrieskou een stokje voor gestoken. De trein richting Brussel, die normaal al op het perron moest staan, stond er niet... op het aankondigingenbord verscheen dat het vertrek bevestigd diende te worden. Minuten gingen voorbij... het vertrekuur wijzigde... de opgelopen vertraging  liep op maar er was geen trein te bespeuren.
Een uur later en inmiddels stijfbevroren kon ik een trein betreden die de halte waar ik moet zijn ook zou bedienen. Althans dat was toch wat er aangekondigd werd. Met enige vertraging konden we vertrekken... helaas was het enthousiasme van korte duur want halverwege de reis werd er aangekondigd dat deze trein niet verder zou rijden dus twee haltes verder stond ik terug op een ijskoud perron gelukkig in het gezelschap van een paar medeleerlingen.  Wachtend op een volgende trein die ons op onze bestemming zou brengen.
Uiteindelijk zijn we er geraakt, maar wel meer dan een uur te laat... 
Gelukkig ben ik 's avonds ook terug thuis geraakt, weliswaar met vertraging...

Wachtend op...

Openbaar vervoer... altijd een avontuur op zich...

Eindelijk thuis...

En morgen een dagje vrij...

Koekjes...

Misschien bak ik wel koekjes op mijn vrije dag...
Het recept kan je lezen via een klik op de foto...

Slaapwel...

Maar nu eerst slapen...
Goedenacht...