De kerstboom optuigen. Ik had hier al eerder aangegeven  dat dat niet zo mijn ding is. Vroeger vond ik het leuk. Vooral in de tijd dat de kinderen klein waren en helemaal verrukt waren van zo'n mooie boom met gekleurde lichtjes en leuke figuurtjes. Ruzie maakten om de mooiste bal in de boom te mogen hangen. Een gezellige bezigheid. Later mochten de kinderen de versiering er alleen in hangen. En weer later als klusje met hun geliefde, wat romantisch haha.
Ik genoot daar zo van. Hun blij mama blij.
Nu zijn de kinderen volwassen en wonen weliswaar nog thuis (op 1 na) maar het boeit ze op moment helemaal niet, zo'n boom. Misschien is mede daardoor mijn enthousiasme voor een boom in de kamer wel ernstig geslonken. Maar goed, ik ben dan weer van het kaliber 'het hoort erbij' dus manlief en ik togen naar de vliering om  de boom en spullen te pakken.
Beneden begonnen we de takken in de boom te bouwen en uit te vouwen. Hm hij stond wel wat scheef. Nou ja straks ff kijken. Lichtjes erin. Pff dingen zitten altijd in de knoop. Eindelijk zaten de 2 strengels erin en de boom stond nog schever. Met cynische opmerkingen over de mooie boom zitten emmeren tot we eindelijk de boom recht in de standaard wisten te krijgen ( een schroefje was lam dus er moest een halve knijper aan te pas komen) konden we eindelijk de ballen er verder in hangen. Pfff de klus was weer geklaard. Wat een gezelligheid in huis.
Zou dit de laatste keer zijn dat we de boom op hebben gezet of hebben we volgend jaar een reden gevonden om met meer enthousiasme deze klus te klaren.
Zijn jullie wel blij met de boom in huis of is het ook meer omdat het er nu eenmaal bijhoort?

Loading full article...