Kerstgedachte

Vanavond ging de telefoon, op zo'n moment dat het niet uitkomt: kinderen net naar bed, dus je hoort in gedachten al de kleine voetjes op de trap: "Papa, wie was daar aan de telefoon?". Enfin, enigszins geïrriteerd neem ik de telefoon aan: "Hallo met Referendaris".

"Ja goedenavond, u spreekt met uw lokale Albert Heijn, we bellen omdat uw dochter, H9, een kaartje in de kerstboom heeft gehangen."

De irritatie slaat om in nieuwsgierigheid, onze Albert Heijn heeft een actie waarbij ze een kerstpakket weggeven aan mensen die het heel erg verdienen. H9 heeft spontaan bedacht dat onze buurman, die in september zijn vriendin verloor aan borstkanker, zo'n kerstpakket heel erg verdient. Afgelopen weekeinde heeft ze daarom een kerstkaartje in de kerstboom gehangen, waarop ze zelf had geschreven waarom ze vond dat de buurman het kerstpakket verdient.

Ik: "Ja, dat klopt, H9 is mijn dochter, en ze heeft inderdaad een kaartje opgehangen".

AH: "We bellen om te vertellen dat we ook vinden dat uw buurman een kerstpakket heeft verdient".

De nieuwsgierigheid slaat nu om in trots en ontroering. De spontane, en zelfbedachte, actie van H9 om de buurman een kerstpakket te bezorgen, heeft effect gehad.

Nu nog een plan verzinnen om de buurman en H9 samen naar de Albert Heijn te lokken

(Nee, deze blog is niet gesponsord)