Nog eens een wandeling in de wieden.

In juni heb ik deze wandeling in de Wieden ook al eens gemaakt. Toen had ik niet zoveel tijd, omdat er een ongeduldige dochter op me zat te wachten bij de auto. Maar nu begin augustus ben ik er nog eens met mijn moeder die ook graag fotografeert. We hebben een boterham meegenomen, dus lekker alle tijd.

Een piepklein vlindertje komt op mijn been zitten als ik de veters van mijn wandelschoenen aan het strikken ben.

Nou die veters kunnen wel even wachten, eerst een foto. Mooi beestje! Het is een berkenpedaalmot. En wat uit de naam al blijkt is de berk een van de waardplanten van dit kleintje evenals de els en zwarte els.

Een mannetjes kleine roodoogjuffer. De vrouwtjes hebben geen rode ogen.

Er fladdert een kroosvlindertje.

En verderop een weegbreemot.

Na een kleine achtervolging heb ik dit vlindertje goed voor de lens. Het lijkt wel een waterleliemot, maar de obsidentify app vertelt me dat het om een bonte valkmot gaat. Ook een soort grasmot, vandaar dat ze op elkaar lijken. Maar als ik het patroon beter bekijk is hij toch anders dan een waterleliemot.

De moerassprinkhaan voelt zich hier ook thuis.

De kleine bloempjes van blauw glidkruid. Op Google kom ik allerlei supplementen tegen waar het in verwerkt is als ontspannend middel.

Vertakte leeuwentand. De naam verwijst naar het blad. En de plant hoort tot de composietenfamilie net als de paardenbloem.

Deze planten zie je vaak en toch moet ik opzoeken hoe het heet. Het is perzikkruid.

Loading full article...