'Kijk papa, ik zie het hoofdje al!'
Het is zover. Na, voor mijn eigen gevoel al bijna een week weeën gehad te hebben, weet ik dat de tijd aangebroken is. Natuurlijk midden in de nacht. Een lekkere timing. De verloskundige stroopt haar mouwen op. 'Mooi zo, volledige ontsluiting!' Het echte werk begint.
Ik brul de halve wereld bij elkaar.
'Ssst,' zegt mijn man. Hij wil niet dat ons driejarig zoontje door mijn oerkreten wakker wordt. Maar het onrecht is al geschied, een in de ogen wrijvend jongetje komt poolshoogte nemen. Wanneer mijn man hem met zachte hand wil dwingen weg te gaan, houdt de verloskundige dit tegen.
'Laat hem maar even bij zijn moeder kijken, hij is nu toch wakker en zal hoogstwaarschijnlijk zich van alles in zijn koppetje halen.'
Loading full article...
