Ik en mijn man volgen een cursus babygebaren. Onze kinderen kunnen prima horen, niets mis met hun gehoor. De reacties uit onze omgeving waren daarom ook vooral verbaasd. Opmerkingen als het heeft geen nut, waarom zou je dat doen werd veelal geroepen.
Hoe kwamen wij op het idee om babygebaren te gaan leren:
Ik zit op een facebookgroep met vrouwen en vaders met kinderen die in dezelfde periode geboren zijn als mijn baby. Daar viel een paar keer het woord babygebaren. Nieuwsgierig als ik was ging ik op onderzoek uit. Wat is babygebaren, wat is de functie daarvan en kan ik hier ook iets mee?
Als eerste ging ik naar youtube. Niet naar google maar youtube. Don't ask me why dat was gewoon mijn eerste ingeving. Ik typte in babygebaren en boem, heel wat filmpjes van ouders die vertellen over hun ervaringen met babygebaren en ook even laten zien hoe hun kinderen met hun handjes communiceren. Dit maakt mij razend enhousiast, Het leek mij heerlijk om je baby voordat ze kunnen spreken mee te kunnen praten!
Voordelen van babygebaren:
- Je baby kan eerder met jou communiceren, minder boze of verdrietige buien omdat ze zich niet duidelijk kunnen maken
- De fijne motoriek wordt met gebaren aangesproken
- Gebaren helpt kinderen eerder te spreken en leren eerder meer woorden
- Je kan doorgaan met gebaren en ze gebarentaal leren zodat ze ook met slechthorende of dove mensen kunnen praten.
- Je baby/dreumes kan zelf het gesprek beginnen
- Je baby/dreumes kan zelf aangeven waar zijn/haar intresses liggen.
Zo zijn er nog veel meer voordelen maar dit waren voor ons de belangrijkste voordelen. Onze peuter van bijna 2,5 jaar heeft ontzettend moeite met gesproken taal. Ze kan goed horen en snapt ons. Als je zegt;' emma doe je jas en laarzen aan', dan doet ze dat netjes. Als ze drinken wil of nog een broodje kan ze dat niet duidelijk aangeven. Dit resulteert altijd in een fikse driftbui. Een meisje die zich hysterisch op de grond laat vallen en ontroostbaar is. Als ze iets leuks ziets vind ze het lastig aan te geven wat dat leuke is en weer raakt ze gefrustreerd. Natuurlijk komen we er altijd wel achter maar dat raadspel is voor haar en ons niet altijd even makkelijk. Alleen dit al maakte het voor ons aantrekkelijk.
Nu hadden we ook een 9 maand oude baby en die is vooral bezig met haar motoriek. Kruipen, staan, dansen, handjes klappen, kiekeboe spelen. Ze is al bezig met allemaal bewegingen te immiteren. Voor haar leek ons dit ook erg geschikt.
Voor €80,- hebben we ons aangemeld voor een cursus. Drie avonden waar je steeds 50 gebaren leert en waar lesmateriaal bij inbegrepen is. De eerste avond was al erg leuk. We zaten daar samen met nog een stelletje en een gastouder die mogelijk een slechthorend kind opving. Na een korte voorstelronde zijn we begonnen met de theorie en daarna de eerste 50 gebaren. We hadden een leidster die in de kinderopvang werkt en dit dagelijks gebruikt. Ze doet het al jaren en heeft er echt een passie voor, dat straalt ze uit en het steekt aan. Ze leerde ons zelfs meer gebaren dan dat ze ons hoefde te leren!
Twee weken na de eerste les:
De laatste twee weken ben ik behoorlijk aan het gebaren met mijn kinderen en ik zie vooral bij mijn 2,5 jarige een enorm verschil. Haar taalontwikkeling gaat ineens als een trein. Woorden als broodje, drinken, spelen en slapen kan ze eindelijk uitspreken en trots dat ze op haarzelf is. Soms wijst ze naar onze kat en zegt ze pip, hoe handjes! Dan maak ik het gebaar poes en zeg ik poes, daarna wijs ik naar pip en zeg ik: Kijk, mama zegt poes met de handjes, en pip is een poes. de poes van de buurtjes heet maya. Dat vind ze geweldig mooi. Ook zingen met gebaren is favoriet. Ik zag twee beren is bij alle vier meiden een feestje en proberen de gebaren zo goed mogelijk na te doen. Je bent veel bewuster bezig met de taalontwikkeling. Je wordt gedwongen om meer naar elkaar te kijken goed op te letten, Ik was vaak met iets bezig en praatte dan met de kinderen en andersom deden ze dat ook. eigenlijks let je dan niet zo op elkaar. Zo merk ik dat de band tussen mij en mijn kinderen veel hechter wordt gewoon omdat je elkaar beter aankijkt.
Onze baby is nu 11,5 maand oud en elke keer als je gebaart komt er een grote smile en wordt en woest met de armen gezwaaid en gegiecheld van hier tot tokio. Als ze moe is begint ze schaap te gebaren en zegt ze aaggh aaghh . Dan weet ik dat ze het liedje slaap kindje slaap daar buiten loopt een schaap wil horen en naar bed wil. Verschonen vind ze niet zo leuk. Dan gebaart ze spelen, spelen en draait haar resoluut om op zoek te gaan naar een leuk stuk speelgoed. Nu geef ik als ze dat gebaard een speelgoed dingetje en blijft ze mooi liggen terwijl ze haar speelgoed aan het bestuderen is. Dit scheelt heel veel frustratie van haar kant, omdat ze denkt ik wil spelen en van mijn kant, blijf nou eens stil liggen kind.
Uiteindelijk is babygebaren vooral bedoeld om kinderen te laten communiceren met gebaren totdat ze kunnen praten.
Ik ben heel veel aan het gebaren, mijn man in een mindere mate maar begrijpt wel wat de kinderen gebaren. De oudere kinderen (3 en 5 jaar) gebaren gezellig met mij mee. Zij willen het heel graag leren zodat ze ook met dove kindjes en familie kan praten.
Wat ga ik doen na de cursus babygebaren:
Ik ben na de cursus babygebaren zeker van plan een cursus NGT te volgen. Het lijkt me heerlijk om met iedereen te kunnen communiceren. Nu de dovengemeenschap bezig is gebarentaal als derde erkende taal van Nederland te krijgen vind ik het ook niet meer dan logisch om daar alvast mee bezig te zijn. Ik ken beide talen Fries en Nederlands en ik vind het niet meer dan logisch dat gebarentaal de derde erkende taal moet zijn en dus ga ik dat leren!
(Op de foto probeert mijn dochter spelen te gebaren)
