Hij was zo gek als een deur en woonde alleen in een hutje op de hei. Vroeger woonde hij in het bos, maar op een gegeven moment zag hij door de bomen het bos niet meer. En de bomen groeiden bovendien niet tot in de hemel. Hij had geen cent te makken. 

Hij was zo bang als een wezel dat hij er niet lang meer alleen zou wonen, want als er één schaap over de dam was, volgden er meer, wist hij. Zijn schaapjes had hij op het droge en hij telde ze als hij ‘s avonds in diepe slaap probeerde te vallen. 

De mensen dachten altijd dat het gras bij de buren groener was, maar bij hem was helemaal geen groen gras. 

Hij genoot er van de stilte, je kon er een speld horen vallen. Hij moest oppassen dat hij die niet kwijtraakte, anders moest hij weer in de hooiberg gaan zoeken. En dat duurde de vorige keer een eeuwigheid. 

Zondags kookte hij een grote pan soep voor zichzelf. De soep werd niet zo heet gegeten als zij opgediend werd. 

Loading full article...

Je hebt er flink wat in verwerkt
Ik was lekker op dreef inderdaad :-)
Knap gedaan! Het is een heel leuk verhaal geworden!
Mooi ! Ik heb er inmiddels al een aantal gelezen en ik vind het echt heel knap wat jullie neerzetten. Ik loop helemaal vast op die gezegden e.d. Dus ik lees nog even gewoon ter inspiratie ;-)
Rustig aan, je hebt nog een maand de tijd. Er komt vanzelf een keer iets naar boven borrelen 😃
Wat een heerlijk verhaal met dubbele bodem.. met plezier gelezen
Heel goed gedaan en met mooie spreekwoorden! 
Heel leuk geschreven!
Leuk gedaan, deze schrijfuitdaging.
Geweldig geschreven!! Dan moet dit voor die uitdaging zijn waar het eerder over ging bij mijn laatste blog!
Ja inderdaad 😃
Heel knap gedaan!!
Erg knap gedaan.
zo zeg deze is wel heel leuk gedaan!!
Toch niet zo gek als een deur. Mooi geschreven!
Schitterend, zeg. Echt een goed verhaal. Nog snel gedaan ook. Ik zie hem voor me, vast in de Brabantse Peel. Heel erg leuk dat je meedoet. Ik zal direct nu plaatsen. Dank je wel.
Dank je! Komt door jou hoor, je hebt me overgehaald 😃
wat ontzettend leuk gedaan, complimenten.