​Onderschat nooit de kracht van een verstoten vrouw. Vele gevechten overwinnen ze, omdat ze steeds moesten overleven. En overleven is echt wat vrouwen als mijzelf sterker maakt. Overleven is ook levenservaring je maakt fouten. Maar als je nooit fouten maakt dan leer je niets in dit leven. Als je dan sterker word als je alles aan verwerken bent, dan kom je steeds meer jezelf tegen. Je gaat grenzen stellen. Wat wil ik zelf nu? Wie mag ik zijn? En hoe heeft verstoten leven ​mij gevormd. Wat ik echt zie van andere mensen die verstoten zijn, iedereen is krachtig of juist niet, op een manier die de buitenwereld niet ziet.

​MeTo is zo'n voorbeeld. Ik ben ook een metootje. Maar wil ik dat van de daken schreeuwen, vraag ik om die aandacht die eraan geschonken word. Ik absoluut niet. Anders schrijf ik er wel over. Van aanranding tot een klap op de bil worden alle verstoten mensen blij. Ze kunnen eindelijk uit de kast komen respectdaarvoor.  Maar ik als ooit een verstoten vrouw zet hier een grens. Ik hoef niet erkent te worden van iets wat 28 jaar geleden is gebeurt. Ik hoef geen gezin verwoesten, ik hoef geen wraak, geld of erger confrontatie. Wat in het verleden ligt is klaar.

 

                                 

​Daar wil ik zeker aan toevoegen dat ik een zeer warm hart toedraag aan alle verstoten mensen. Wij zijn niet alleen. Wij hebben gevochten, of zijn aan het vechten om te worden wie we eigenlijk altijd zijn geweest. Stuk voor stuk goede mensen. Vind je het fijn om een stempel met metoo te krijgen dan doen. Ik hoef niet in een hokje geduwd te worden. Ik kijk liever naar wie ik steeds meer word. En dat is de kracht van een verstoten vrouw. Respect voor jezelf krijgen is moeilijker door ervaringen, maar ik kijk niet om. Mijn nek doet pijn als ik steeds achterom kijk. Ik kijk vooruit.

Loading full article...