Knolsteenbreek

Jos Verelst

@josverelst1671619284 · 10 May 2022

Knolsteenbreek

#natuurfotografie

De Steenbreekfamilie is een grote familie en de leden lijken vaak maar weinig op elkaar. De meeste soorten groeien in bergachtige streken, op en tussen rotsen. Omwille van die groeiplaats dacht Plinius, de Oud-Romeinse wetenschapper, dat de plant stenen kon breken. Kruidachtige plantjes als de Steenbreken zijn, zijn ze daar niet toe in staat. Enkele grotere bekende broertjes uit dezelfde familie zijn de Aal- en Kruisbessen en de Boerenjasmijn.

Slechts een paar van deze kruiden komen in Vlaanderen ook van nature voor. Bij gebrek aan rotsen en bergen, moeten wij het hier met minder soorten stellen. Eén van die soorten is de Knolsteenbreek.

Hij draagt een mooi fijn wit bloempje, en je komt hem vooral tegen op dijken en langs boswegen. In vroeger tijden, toen hooilanden nog een algemeen fenomeen waren, was Knolsteenbreek in een groot deel van Europa even algemeen als Speenkruid. De knolletjes waarnaar de soort is genoemd, bleven ongemoeid in de grond, ook al werd het loof bovenaan weggemaaid.

Omdat hooilanden tegenwoordig worden geploegd, gescheurd en ingezaaid, net als akkers, gaan de bolletjes verloren. Men maait vaker, en dus ook vroeger, waardoor plantjes die sinds oudsher in hooiland groeien, geen tijd krijgen om hun zaad te laten rijpen. Zo komen de meeste hooilandsoorten, zowel plantjes als de dieren die op die plantjes leven, in nauwe schoentjes. Daarom treffen we deze soorten tegenwoordig enkel nog op andere plaatsen: dijken, wegkanten en zonnige bospaden.
Bron : Vrijbroekpark Mechelen