#koken
#horeca 
#bediening 
#hobby

Ik weet nog goed dan ik jonger was en met mijn broer alleen thuis was....

Me ouders aan het werk... Wilde we een pannekoek bakken... Ik mocht de eerste maken en die lukte niet, was er meteen klaar mee ook. O wat was ik boos dat het me niet lukte en me broer die flanste ze zo in elkaar.
Toen wist ik meteen dat koken niet mijn ding was en zou worden.

Na jaren in de verkoop te hebben gewerkt rolde ik uit nood in de horeca. Met het idee, dan heb ik voorlopig ff iets en kan ik rustig verder kijken.

Tijdens mijn eerste avond liep ik met een vol dienblad met champagneglazen, en je raad het al.... Die ging om. Ik stootte met mijn voet tegen een opstaand randje van de vloer en daar ging alles, vol over de eigenaar. Oooo hemeltje, ik voelde me roder en roder worden. Ik raapte al mijn moed bij elkaar, bood mijn excuses aan en ruimde alles snel op. Vervolgens ging ik snel verder met wat kleinere dienbladen.

De dag snel vergeten en de volgende dag vol frisse moed er tegen aan.
En alsof ik snachts een spoedcursus had gehad liep ik de avond erna met dienbladen alsof ik nooit anders had gedaan. En dat voelde zo goed, werd steeds zelfverzekerder en kreeg er lol in. Maar dat had ik even niet verwacht!

Vanuit de bediening ging ik naar de bar en volgde daar een snelle cursus als barista. Ook dat ging niet zonder slag of stoot want ik had het geduld niet om het te leren. Het moest gewoon meteen lukken.... Mijn struikelblok. Maar na lange tijd oefenen en liters melk verder zette ik de mooiste koffie's.
Hoe langer het duurde en hoe meer uur ik ging werken hoe meer ik het plezier kreeg in het horecavak.

Alle kanten had ik inmiddels in een aantal jaar gehad. Van de bediening naar bar, van bar naar koffiebar, van koffiebar naar gastvrouw, van gastvrouw tot floormanager.

Tot ik in een zaak kwam waar ik vanuit de bedienende kant door mijn chef kok heel veel info kreeg en veel mocht proeven. Kreeg er steeds meer lol in om gerechten de adviseren en uit te leggen.

En nu?? Nu kook ik zelf voor gemiddeld 18 tot 25 personen. Nee zeker geen sterrenniveau. Maar wel met alle kennis die ik in 15 jaar horeca heb opgedaan en de liefde voor het bereiden voor de dankbare personen.

Je dromen volgen en nastreven kun je niet altijd maar je kunt wel het beste maken van het geen dat je nu doet.

En dat doe ik!